Web Zaman Damgası

ÖLÜM ÜŞÜYOR ÖLÜM

ufuk çizgisine kilitlendi gözlerim
kızıl yıldız şavkımı dır
yine düşdü Deniz e ?
yansırken dalga dalga
dramatik günlüğüm
kipriyimdeki ıslağa

çiğerim e doluyor kıskaçdaki muamma lı
tuzaklar
pay ederken lime lime acıyı
kara gurbet !
bir diyardan diğerine savurlıktur
haksız yere tınazlık

ala bora bir fırtına
çoktan kırdı
kol budağı
iki parça umudu
esmer kaldı gülüşleri
ki !
yüreğimin
orta yerinde ki yaraya ?

üşüyor avuclarımda su'ya düşen
ay !
üşüyor koskoca Deniz !
üşüyor ölüm üstünde ki karış

artık istemem şafaklarımda tutsun
küçük elleri
oysa bıkmadan A R I Y O R U M
umutsuzca Denizde ki
gözbebeğini..!
.
ufuk çizgisine kilitlendi gözlerim
vuruyor yanlışlarım
çılgınca başını taşa vurn dalgaya
yansıtılan içimdeki illeti
kirpiklerim çoktan küskün yaşam adlı oyuna

çırpınıyor çiğerim de düğüm düğüm özlemi
çırpınıyor gözümde gittiği resimi
bu defa !ben üşüyorum
ölüm üşüyor
taş da ki
üşüyor musalla

bilirsin her yol diğer bir yola
çıkar
gideni var !
döneni var !
sapanı !
birde
öleni
gülüm
B İ R D E- Ö L E N İ


Kadir Haktan TÜRKELİ