Web Zaman Damgası

Gurbet Akşamları

Çayniğim dövme bakır, demlerim efkarımı
İçerken yalnızlığım, hasretin membaından
Beni bana bırakır, gezerim perakende
Nerdesin hilal kaşlım, şu gurbet akşamları?

Gövdemi hırpalarken, yüreğimdeki sancı
Kelimeler anlamsız, tabelalar yabancı.
Tabipler yazsa bile, derdimi, ilacımı
Yine intizardayım, şu gurbet akşamları.

Sevdalılar kedersiz , dolaşırken el ele
Avuturum kendimi masum resimlerinle.
Üç-beş satır gönderip, tek kelam etmesen de
Bir teselli ararım, şu gurbet akşamları.

Çiçekçiler çarşısı, köyüm düşer yadıma
Koşturur, eğlenirdik, düzünde yamacında.
Gonca güller takardım, zülfüne, gerdanına
Anılarla yaşarım, şu gurbet akşamları

Bizim de tükenmeyen hayallerimiz vardı
Geri almak imkansız, o güzelim yılları.
Bunca çile, bunca gam, şu garibe reva mı?
Felekten davacıyım, şu gurbet akşamları.

Beşeri adalet mi? Kaf Dağı’nın ardında
Kiralık mahkemeler, vurguncunun safında.
Hakkımı gasp edenler, halinden yakınsa da
Kumpasları yıkarım, şu gurbet akşamları.

Kasvetli tepelerden pus çöker sahillere
Usulca beyaz gemi, savuşur enginlere.
Hayata tutunduğum, nadide ümitlerle
Girdapları aşarım, şu gurbet akşamları.