Web Zaman Damgası

Ah istanbul

Ah İstanbul

Ah İstanbul ah, midesi doymaz canavar gibisin
Ah İstanbul ah, dayanılmaz kadın gibisin
Ne onunla ne de onsuz.
Kaçmak istedikçe yapışıyor derinleşiyorsun.
Seni namussuz İstanbul seni
Bir kendimi bir de seni tanıyamadım ben İstanbul.
Geçitlerin yüksek değil, aşılabilir de değil
Bıkmadan usanmadan, hatta utanmadan
Koşturuyorsun insanları, ha yakaladım ha yakalayacağım diyerek
İnsanların ömrünü yiyorsun hain İstanbul.
O..... kadınlar gibi, hem işveli hem de cilvelisin sen.
Bir kendimi bir de seni tanıyamadım İstanbul
Gözlerimi kör, gönlümü nankör ettin
Özlemime özlem, hasretime hasret kattın sen İstanbul.
Sana kızmak hadime mi?
Saçlarından da sürükleyemem ki.
Sen yalancısın, bir o kadar da insafsız.
Senden nefret edemiyorum,
tapıyorum da diyemem.
Sen bana yar olmadın ey İstanbul.
Ellerimle tutup, boğmak isterdim seni
Dua et ki katil ruhlu biri değilim.
Gene de kızamam sana ey İstanbul.
Umurunda bile değilim ben,
öyle değil mi?
Benim farkımda da’’ değilsin sen
Seni hain İstanbul.
’Dayanılmaz bir cazibem var, ne benimle, ne de bensiz
Böyle yaşamaya devam et mi’ diyorsun?
Peki, öyle olsun, seni şerefsiz İstanbul.
Bugünümü de senle paylaştım ya,
Senin dediğin olsun.
Her koşulda kendinden söz ettirmeyi başarıyorsun,.
Bükemedim elini ver öpeyim
Sen böylesin pes etmek nedir bilmiyorsun, değil mi?
Uzat yanaklarından öpeyim
Korkma ısırmam, buna gücüm yetmez inan İstanbul.


Gündüz YAVUZ 12.12.2006