Web Zaman Damgası

cehennem ve sen

Maviden yangın çaldım gözlerine
Kör’sen
Ay’san
Ve karanlıksan
Düş’e düşen yokluğu
Göremezsin…






Geceye ölen suskun kadının sevmeleriydi başında dönen
Dolaşan saatlerine alabildiğince vurgun mürekkebi
Boşluğa hiç ‘sen’ sallamadı rüzgarlar
Oysa tam dibinde kurşun güzelleri hayatlar
Nasılda ihtiyar/soğuk
Nasılda sevdaya benzeyerek
Bakıyor ensene
Off…






İn…cin…
Bu kalabalıklar ne bulursa doğuruyor
Yer vermiyor kıtlığa timsah gözlü şeytanlar
Aman…
Dur öylece hamurunda
Seni ırzına geçirilmemiş sabahlar beslesin





Umudun kırgın sabrı küfrederken yüreğime
Güneşin susuzluğunda yağmurundan bir damla aldım lahzana
Şimdi altından sözler gül’e közlenmiş
Kalk…
Uykundan bağırıyor bulutlarım toprağına
Geçit verme ak hüzünlü yüzlere






Bir bilsen
Günler ağardıkça kabuğumda can çekişiyor çocuklar
Ve duvarlara gölgen işledikçe
Duvarlar vuruyor lal dilimi
Baharlara demlenen koyu bir saklıyım
Namusuna göz koymadan yürüyorum
Aşıma…



Taparcasına sevmekte neymiş haşa



Günaydın esmer meleğim
Günaydın an sızılarım
Nasılsınız?


Benim ağlamaklı yüreğimde cehennem
Yatağımda ‘sen’ var
O halde söyleyin bana
Dağla yoğrulduğum uçurum çiçeği
Alnımdaki kırışıklık kimden