Web Zaman Damgası

ÜRKEK CEYLAN

Ürkek ceylan gibi derinden derinden baktı,
Etrafındaki insanları bir izmarit gibi yaktı,
Bakışları; çile, ızdırap ve acı doluydu,
Aldatılmışlık, terk edilmişlik doluydu.

Etrafına güvensizlikler duvarı örülmüştü,
Kimi görse, ürkek ceylan gibi kaçıyordu,
Kime güveneceğini ve inanacağını bilmiyor,
Her seferinde yara alacağım diye korkuyor.

Sahipsizlik, gerçekten de zor bu devirde,
Art niyetli insanlar yakalıyor, her seferinde.
Gülse, gülümsese suç; onların nezdinde,
Güveneceği birini arıyor, bu seferinde…

İnsanlar, hep menfaat için yaklaşıyor,
İşi bitince, bir tokat vurup kaçıyor,
Açıklarını görmeyip, seni açıp saçıyor,
Kendisi; arlı, namuslu olup çıkıyor…

Toplumda suçu işleyenler üste çıkar,
Karşısındakine iftirayı hemen basar,
Mazlumu toplumun huzurunda asar,
Sonra hiçbir şey olmamış gibi şaşar.

Ürkek ceylanlar kaderlerine terk edilmemeli,
Onlar, toplumca korunarak sahip çıkılmalı.
Aslanların siperlerde yattığı unutulmamalı,
Onlar, acımasız pençelerden uzak tutulmalı.

Sen, heva ve hevesine bu devirde uyma,
Ürkek ceylanları, sakın yarı yolda koyma.
Yaptığın iyiliği daima Allah için yapmalısın,
İnsanları, sevdi mi Allah için sevmelisin.

27.04.2009
Akdağmadeni

İdris Çetin