"ÇAKAN GÖZLER" isimli şiir 27.11.2017 15:38:03 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Çakıyordu gözleri, aklımı alıyordu! Derinden daha derin, bakarken dalıyordu. Hayal hayal her yerde; gözüme akar, gözler Bir sarhoşluk var, serde; özümü yakar, özler.
Kaçtım, kurtulamadım; ben varmadan varıyor! Peşimde adım adım, benliğimi sarıyor.
Işıl ışıl, kapkara; derin, huzur veriyor Ruhumda bir çift yara, yüreğimse eriyor... Hangi yıldırım koymuş; siyaha, bu ışığı? Katlime sebep oymuş; öldüren, bu âşığı!
İçin için kanadım; derdim, derde karıyor! Kırık kolum kanadım, hangi vefa sarıyor?
Aşk, peşimdeki ışık; o, önümdeki gölgem… Gitmez, bana alışık; fetholmuş, her bir bölgem! .. Bir de yol gösteriyor, benden önce gelmiş de Sabır dersi veriyor, yüreğimi delmiş de.
Hasreti sulamadım, can evimi sarıyor! Yalnız da kalamadım, gizli radar, tarıyor!
Gözlerinin büyüsü, içimden canı sökmüş! Gönlümün her yerine ayrılık sisi çökmüş. Silmiş, bütün ekleri; onsuz, içim üşüyor Duygu çekirdekleri, şiire dönüşüyor.
İçimde ondan başka kim varsa, karalandı Hayat boyu tek aşkla, tam bin can paralandı! .. O/Nur; ışık vermiyor, ne güneş, ne ay, bana Elim ona ermiyor, yazık bana, vay, bana! ..