Web Zaman Damgası

AZRAİL'LE PAZARLIK

Yirmi bir ağustos iki bin dokuz günlerden cuma
belenin meşhur cuma pazarı
birde tezgah yaptırdım ki ustasına
mallar cuk diye yerine oturdu vallahi,
iş ki bağırıp çağırmakta
müşteriyi çekmekte,durun hele
biri usulca yaklaşmaktaydı tezgahın başına
hayırlı işler ne satıyorsun evladım,
şey hanım teyze ikinci el organ dedim utanarak
hiç böyle şey olur mu evladım
organ pazar tezgahında satılır mı,
benimkisi muhayyer hanım teyze
bak gör,dene öyle al
yapan usta öyle muazzam yapmıştı ki
özenerek bezeyerek
lakin kullanmasını bilmek lazım,
ben kullanamadım diye satıyorum ya
varsın başkası kullansın.

Kırışık ve titrek eliyle gösterek sorar,
bu ne evladım?
haaa o mu! ciğer hanım teyze
taptazecik ciğer,
daha cigaradan nefes çekmedi içine imanıma
arada bir öksürttüğü oluyordu ama önemsiz
ilaç bile kullanmazdı yemin ederim
peki bu ne evladım der hanım teyze?
ha omu böbrek o böbrek
hani şu böğrümüzde bulunan canım
soldakine bir şey diyemem ama
sağ taraftakini almanızı tavsiye ederim
niye soldaki değilde sağ taraftaki evladım
dedim ya soldakine biraz bakım yapıldı hanım teyze
anlayacağın içinden parça parça taş çıkarıldı.
Öyleyse bende şuna bi bakayım evladım
doğru seçim diye buna derler ya hani
bir çift kara gözde karar kıldınız demek
bende işportacı ağzıyla
bunlar tezgahımın göz bebeğidir hanım teyze
kah hüzünlü bakardı aleme kah gülerdi
ama pınarlarından tek damla yaş süzülmedi
alacak olursan hanım teyze indirim bile yaparım
pekala evladım kaç paradır çifti karagözün
şey dedim yutkunarak.niyetim zaman kazanmaktı
siz alacaklarınızı alın ben toptan hesaplarım.
Sonra şunu soracaktım bu nedir ne işe yarar?
kalbim o,tezgahımın bir numarası
can damarı saat gibi çalışır tik takları
her şey onda toplanır onda biter
anlatsam hanım teyze,bir ömür yetmez
bakma sen onun karalığına kirine
beyazdı oysa hayalleri düşleri hemde bembeyaz
kah yeşiline takılırdı kimi zaman ormanın
kah maviliğine uzanırdı sonsuz semanın
her şey uyur dinlenirken bu var ya bu
dur durak bilmez hep çarpmada
sanki martı yüklü kanatları
fırsatını bulsa çıkacak kafesinden
süzülecek sonsuzluğa aniden.
Peki evladım bunun fiyatı ne?
ne mi dedin,ne mi
böyle fiyat ne duyuldu ne de görüldü
tamamı iki bin beş yüz lira hanım teyze
iki bin beş yüz lira
olmaz evladım ikram et biraz alayım hepsini
dedim ya hanım teyze kurtarmaz,
sana sermayesinden veriyorum
sen kaça aldın ki evladım bu fiyata satıyorsun
ben mi dedim ve durakladım...
oysa ben!
tek kuruş sermaye bile harcamadım sattıklarıma
bunlar üç günlük dünyanın bir pula satılan malları
al ki hanım teyze sonradan gelene kalmaz benden demesi.
Tamam tamam senin dediğin olsun be evladım
alayım toptan hepsini kurtarayım seni bu illetten
güneşin altında boş tezgahı beklemekten
sevinmeli mi yoksa üzülmelimiydim
ama beni durduran bir şey vardı o belli
yandaki tezgaha kaydı bir ara
hanım teyzenin keskin gözleri
eyvah dedim benden fiyat öğrendi
ötekinden alacak sanırım
bak dedi,sana son kez soruyorum evladım
fiyattan indirim yapacakmısın yoksa gidiyorum ha
tamam eyvallah hanım teyze siftahı kırmayalım bari
dediğin gibi olsun ver hadi
evladım sen yine iyi düşün taşın
benim ayağım uğursuzdur,kudümsüzdür
bana satarsan başka kimseye mal satamazsın bilesin
Aklım iki bin beş yüz liraya takıldı kaldı
hanım teyze yutkunarak
şey evladım taksitte yaparmısın dedi
şaşırdım kaldım,
ilk defa bir müşteri taksitle organ alacaktı
organ peşin para taksit,taksit
kabul her dediğine kabul anasını satayım
kırışık eli ilk ciğere uzandı kararsızca
gözle böbrek arasında gitti gitti geldi
sonra mırıldanarak usulca
tamam seni almalıyım dedi hanım teyze
hamle yaparak tezgaha kalbe yöneldi
kuş gibi çırpınıyordu zavallı kafesinde
hoyratça koparıverdi yerinden kırışık elleri
ne yaptın bile diyemeden öylece kalakaldım
et ve kemik yığını olarak
uyan artık ey fani dedi gülerek uyan
meğer pazarlık yaptığım hanım teyze
Azrail’in ta kendisiymiş merhameti olmayan
neyine senin azrail’le pazarlık etmek ey sefil
dayana bilirsen dayan gayrı sen yüreğim...
Murat Cetin

[ /italik ][ italik ]