Web Zaman Damgası

SEVİŞKENDİ ELALARIN SENİN

( BİRİNCİ BÖLÜM )


Bakışlarını saklardım bakışlarıma
Gözlerim gözlerini içerdi elalarına susadıkça
Enkaz olurdu benim de elagiller işte tam o an da
Ne zaman dalıp gitsem onun elalarına
Ölümle gelir gibi olurdum ben hep burun buruna !...
***
Var ya onun o ela gözler
Gölge de başka türlü güler
Güneş de başka türlü ateşlenirdi !
Bana kendisini tapınak ederdi
Gözlerim gözleriyle bazı zaman
Tam manasıyla birbirine girerdi
Ve benim elalar
Hep onun elalarının duldasın da sevişirdi !...
***
Ruhumu okşarlardı kadife bir el gibi
Gündüz gezinirken gözlerimde gözleri
Yetmiyormuş gibi
Geceleri de elaları rüyalarımı mekan ederdi
Onun ruhuma verdiği bu acılar da ne ki ?
En son bıçak sırtı elalarından palazlanan
Ölümü dahi bana onun elaları sevdirdi !...
***
Önce yeşile kur yapardı gözlerinin kahverengisi
Ahhh !...Sonra da,
Canımın ömrüne saklardı o gözler kendisini
Binlerce, binlerce kez öldürürdü belki
Onun elalarının büyülü rengi
Ve binlerce kez de neyse ki,
Yeniden dünyaya getirirdi beni !...
***
Ela seslerle konuşurdu onlar benimle
Hece hece, kelime kelime, imge imge
Oldum olası istemişimdir zaten ben kendime,
Onun bana ela bakması gibi korkunç bir işkence !
Merak eder dururdum şunu bir de,
Acaba elalardan ben nasıl görünüyorum diye !...
***
Yeşile işmar ederdi gözleri közlü gölgeliklerde
İçinden sağanak albeniler serpilirdi çaresiz dünyama
Bakarken ela kurşunlar fırlatırdı yüreğimin tam ortasına
Elalarının karşısında ise diz çökerdim çaresizlikten ben daima…
***
Bir süzüş dokundururken kirpiklerinin aralığından
Kamçı gibi şaklardı bakışları içimde o zaman
Çok gelirdim ben bu aşka galiba ?
Uçsuz yaralar alırdım onun elalarından
Hem de kocaman kocaman !…
***
İçin için kanardı kimi can yerlerim durmadan
Kanardı daha çok da ela bakışların ardından
Yeşille kahverengi karışımı, yani en üst seviyede ela olanından
Direkt yüreğime saplanırdı görülmeyen ama duyulan
İşte tam da o an !...

( İKİNCİ BÖLÜM )

Şaşırırdım gerçek kimliğimi
Ben kendimi onun kimliğinde hissede hissede
Ne bütünleştiriyordu acaba beni kendiyle
Merak ederdim ne boyutta ondayım diye
Batıp gömülmüştü lakin benliğim ona bir iyice !…
***
Kaybolurdum
Bakışlarının ela ummanına kendimi kaptırırken kaybolurdum
Öyle bir dünyada yüzme bilmez ben hep çırpınıp dururdum
Bir sebepten kırılmasıydı bana en büyük korkum
Çünkü ela kapılarını çarparak kapatırsa bir gün yüzüme
Onun ela solumalı oksijeninden mahrum olurdum…
***
Ben ben’i bilemezdim, bilmezdim kesinlikle
Gözleri küserse gözlerime
Olabilir miydim ki o zaman zaten ben ben de
Göz göze gelmemenin cezası bitmeyince
Derdim belki doğmamış olaydım keşke
Ya da hiç rastlamamış olaydım o ela göze…
***
Ne çok arzulardım,
O gözler de ölmek için doya doya
Tamamen yok olup gitmem şöyle dursun inadına
Dahası can suyum olurdu onun ölümleri hep bana
Yeter ki o söndürsün beni, o kendi ela ateşiyle
Bu canı teslim almaya geldiğin de…
***
Sisli sisli bakardım küle dönmüş halimle ona
Ben biçare, ben kaderi hasrete karşı sıfır müsamaha
Ben ki, gözleri benzeyen ıssız ve nemli odalara
O ise gün yirmi dört saat hep karşımda kor bir ışıkla
Demek geliyor içimden hani bir de şunu yapmasa ?
Şu hasret denen mefhumun koynuna saklanmasa ?...
***
Onun elalarına bandıra bandıra canımı
Daha da harlandırırdım sönmeye yüz tutmuş yanlarımı
Ancak öyle toparlayabilirdim kendi enkaz dünyamı
Işıl ışıl vede ağır ağır yeşeren elalarının ipine
Seve seve asmak isterdim hayatımın geri kalanını…
***
Gözlerinin demir kapılı hücresinde
En ağır müebbete bile hazırlıklıydı hayatım
Hani öyle de, böyle de nasıl olsa enkazdım
Affet beni sırf bu yüzden işte ne olur affet ?
Ölüm sıramı beklemiyorum tarafından Tanrı'm
O zaten bir an evvel ölmem için benim
Sanki içi ela kurşunlarla dolu bir silahım !...
X
///////////////////////
///////////////////////
İSMAİL HAKKI GÜRCANOK
- - - - - - - - - - - - - - - - - -