Web Zaman Damgası

.... B A B A .....

Yıllar geçti
Geçmesine de
Yetişemedim ben hala
Yetişemedim daha
Mümkün olmadı ki hiç yetişmek ona
Sürekli içimde ruhu büyüyen babama…

Deneyimsiz ve eksik kaldım ben o gidince
Sessiz konuşan bir rehber gibiydi
Hani onun düşleri bile
Geçiyor şimdi boz bulanık günlerim
Hayata direne direne
Kimi kalabalıkların bu cana ikram ettiği yapay ölümlere...

Sekiz köşeli bir kasketi vardı
Girer girmez bizleri dünyaya getirdiği evine
Hemen etrafa baba kokusu saçardı
O çok uzaklardan bile
Buram buram Anadolu Anadolu kokardı !...

Pazar günleri çalışmazdı sadece
Tatil mi ?...Ne alaka ?...
Tembellik mi ?…Asla vede asla !...
Yaşlı kemiklerini dinlendirirdi öylesi günlerde
Yorgun düştüğü için ölümcül yılların ellerin de...

Haaa !...Birde ;
Keyif satardı bazen etrafa
Yeni ütülenmiş yalın çizgili gömleğiyle
Ve yeni diktirdiği krovaze ceketli elbisesiyle
O şekil gidip gelirdi sağa sola
Etrafa caka satıyormuşcasına
Eski Adana'nın köhne kaldırımların da...

Çay içmeye giderdi arada sırada
Kör Hüseyin’in kahvesine
Cebindeki birkaç helal kuruşla
Takılırdı kimi zamanlar hep oralara işte
Çay ısmarlardı çevresideki ötekine berikine
Tarifsiz bir zevk içinde !…

Hayatımızla akraba gibi olan,
"Eskici ve oğulları" öyküsü vardı
Hayatları çileli mi çileliydi
Orhan Kemal’in bir kitabın da hani ?
Hayatımız sanki aynı o öykü de ki gibiydi
Oradaki eskiciye benzetirdim ben babamı,
Eskicinin oğluna ise tıpa tıp kendimi...

Nasıl çakılırdı bir ayakkabının ökçesi
Ağzının içindeyken birden çok yedek çivi
Yutmadan ağzının içinde onları nasıl öyle tutardı ki,
Dişler arasındayken uzun süre o çivileri !
Bu benim babam da
En çok özenip de hayret ettiğim bir şeydi...

Merak eder dururdum hep
O'nun o anlar da ki ustalıklı hallerini
Özenirdim yalan değil ya
Çocuk yaşlarımdayken ben ona elbette ki
O’da sezdirmeneden izlerken beni;
"Bak, sen de aynı böyle yap,"
Der gibi bakardı bana sanki...

“Koca kütük “ diye anardı babamı
Rahmetli anam da
Çalım atmam isteniyordu hayata benden
Yaşım küçük de olsa da erkenden
Okulsuz bir hayatın talebesi olacaktım vakit varken
O mektebin diken dolu kalbinden
Gol atacaktım hayatın nokta kadar olan dar kalesine
Diğer yandan da dik yamaçlarına tırmanacaktım bir de !...

Bir tencere kaynatacaktım ocak da
Lakin “ Koca Kütük” artık ağır hasta !
Bitmek üzereydi onun ömrü iğneli bir yatakta
Çocuklarının ellerinden kaymak üzereyken kaptan baba !
Soluyup duruyordu zorla kısık bir hava atarak dışarıya
Ne yazık ki benim baba
Artık ölümün soğuk kucağında !...

Evin gemisini yürütecektim ondan sonra
Henüz açıklarda demirleyen bir miçoyken
Karada aç kalmamak uğruna
Soğuk su satacaktım kentin sıcak duraklarında
Simit satacaktım,kör sabahlarda
Gazete satacaktım " Yeni Adana "
Er vakitte ki çocuk yaşımla,
Karanlıklardan korkmayarak haykıra haykıra !
Çalmadan,helal karşılığında
Ve çalmamak için savaşa savaşa !...

Sekiz köşeli kasketi olan güzel ruhlu baba
Kalkamayacaktı anlaşılan yataktan bir daha
Ve kalmayacaktı bu dünyada fazla
Fersiz bakıyordu o hayata ve etrafına
Yetişmeyecekti iş siparişleri sağlığına...

Paslanmıştı ilk günden daha
Örs ve çekici el değmeye, el değmeye
Alışmamışlardı çünkü o aletlerin hiç biri de
Başka bir yabancı ele !...

Örümcekler ağ yapmıştı bir gecede,
Dükkanı adeta dönmüştü ıssız bir çöle
Ses vermiyordu baraka bozması ekmek teknesi çevresine
Çıkmıyordu hiç bir aletin sesi bir kez bile
Tak !...Tak !..Pat !...Pat diye ?
Ama isyan ediyorlardır kadere
İsyan ediyorlardır eminim ki sessizce...

Çıt çıkmıyordu artık onun dükkanından
Sanki ağlıyordu aletleri gizli gizli vede içli içli !
Lanet ediyorlardı kadere anlaşılan
Belki de yürüyüp gidemedikleri için
Emektar ustalarının arkasından
Vede melül mahzun öylece bakıyorlardı durmadan,
Cenazesi geçerken BABA’nın omuzlardan !...



İ.Hakkı Gürcanok
2000 / A D A N A