Web Zaman Damgası

Kangren Bir Şafak Ezgisi

kalbinde ay kesiği
heybesinde uçurum
göğsünde enkaz yığını şehrin
ırmağına kan sızdı kuytuların
gamzesinde göverdi gece ayazı
en deli mührünü taşıdı
gövdesindeki yarasa dişlerine


devrildi putperest bir çağa düşünceleri
cümle ilahileri sustu dudakların


elleri ızdıraptan yaratılmış gerdanlık
gözlerinde iki yavuklu cennetle cehennem
gözleri göğe düğümlü kirpiklerin nazarlığı
birinde keman çalan üzgün göçebe ağıtları
diğerinde serin söğüt ezgileri
hendekler kazıdı duvarlara
derin olsun istedi ''daha derin''


yüreği
isyan ahalisinin davet makamında
yüreği biçilmiş imgeler tarlası
taraçasında unutulmuş çiçek çırpıntıları
İçinde gizli zindan nağmeleri
düşünürken bir kuşun uçuşunu
iğneler batırdı
dili içini ahladı



tek başına bir vedanın anma töreninde
kutsarken kanatları
kutsarken yine yağmurları
ve yükünü düşürmemiş müjdelerin
geleceği yolları ve zamanları


aklını bir fırtına ile tıraşladı
aklında onursuz bir savaş vardı
tüm haykırışlarını yuvarladı kafasından
çığa benziyordu şimdi
ruhunu çelerken tüm sinsi sisler




_boran