Web Zaman Damgası

BEN, BEN OLMAYI ÖĞRENDİM

[ italik ]BEN, BEN OLMAYI ÖĞRENDİM

Sen daha ne gördün ki?
Nice insanların benden sonra doğumunu, nicelerinin ise, benden önce öldüğünü gördüm!
Nice sevenin ayrılığını, nice ayrılanın birleştiğini gördüm!
Hergün tekrar eden gasp, zulüm, işkence ve açlığı gördüm!
Ve hayatta hiçbir şey, hakkı gasp edilen, acı çeken bir insana duyulacak empatiden önemli olmadığını öğrendim!
Ne kariyer, ne servet, ne zeka, ne mevkinin zerre kadar önemi olmadığını gördüm!
Ve dönüp de aynada kendime baktım!
Ve ahdettim, yemin ettim!
Ve dedim ki, insanca bir hayat yaşamak istiyorsan, başkalarının acılarına kayıtsız kalamayacağını bilmelisin!
Böylece, nefsimi terbiye ettim!
Demirin demiri törpülediği gibi, ilkel benliğimi törpüledim!
Egoma kanaati öğrettim!
Din, dil, ırk ayrımı yapmadan, nerden geldiğimi unutmadan, köklerime bağlı kalıp, saygı ve sadakatte kusur etmeden, insanı, insan olma vasfından dolayı sevdim!
Ayrım yapmadan dediysem; insan olmayı başarabilmiş insanda din, dil ırk gözetmedim!
Özünde Vatanıma, Milletime, altında yasadığım Al bayrağıma ve tek inancım olan, ülkemin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk'ü, Tüm dünya değerlerinin, tüm servetlerin, tüm şahsi menfatlerin üstünde tuttum!
Kimileri, parayı basının üstünde taşıyarak, paranın ağırlığıyla alçalırken, ben parayı ayaklarım altına alarak yüceldim!
Ve böylece ben, ben olmayı öğrendim!
Sen daha ne gördün ki?

Efkan ÖTGÜN