Web Zaman Damgası

Bir Şemsiye Meselesi

[ italik ]hiç aklımda yokken çıkıyorsun karşıma
hiç aklımda olmadığın
-nadir zamanların birinde
b'ölündükçe b'ölünen bir yağmurun altında
durakta bekleyen tek şemsiyeliyim
tedbiri asla elden bırakmam
yer açmak için başka bir canlıya
-ki bu bir kedi bile olabilir hiç farketmez
az öteye adımlıyorum
durağın dışında bir başımayım
oysa tıka basa kalabalık az sonra durak
bir şimşek vursa -ya onların hepsine
ya bir benim başıma düşecek
rüyalarımın saçmalık seviyesi!
-ayakta uyuduğum olur böyle bazen
sonra sen sırılsıklam bir karartısın
"burda durabilir miyim"
demek benim de kapladığım bir alan varmış
hem görünmez de değilmişim
"olur" diyebiliyorum sadece
şemsiye çoğalıyor ellerimde
koynundan bir deniz kokusu yayılıyor
-kalbim bir balık gibi çırpınıyor
şimdi benim otobüsüm gelse
seni böyle bırakmak olmaz
seninkisi gelse öyle uğurlamak olmaz
-büyük dert açıyorsun başıma
biz üç kardeşiz -iki bacım var
anam kadın üç elma koyardı sofraya
en küçüğünü alır giderdim
-lakin bu öyle kolay bir mesele değil
bir otobüs yanaşıyor durağa
hiçbirşey söylemene fırsat vermeden
şemsiyeyi sana bırakıp gidiyorum
eğer şaşırsaydın bir teşekkür olurdu
az sonra hüzne kapılmadan önce
öyle güzel gülüyorsun ki
gözlerimden öpüyorsun
bir durak insan gizli gizli bizi izliyor
ben hiç bilmediğim bir hatta yolcuyum
sen buğulu camın ardında
bir ton yağmurun altında
-şemsiyeni kapatıyorsun

[ /italik ]