Web Zaman Damgası

BAYRAĞIM

Öyle bir aşktır ki bu
İman ve Vatan ,koyunkoyuna bir kalpte ...
Son nefese kadar ....

TÜRK'e , has bu fıtrat'ı, bayrak sevdası
yeder.
Mânâ hissi olmayan bir parçacık bezdir der.
EY! Canıyla gezen leş,sana hilâl mi,batar,
Zevâl vermez sizlere,Türk'ün aziz gölgesi,
Kulak versen toprağa, gelir şuhedâ sesi.

Bayrağım !
Sermez seni yerlere, serilmeden bu millet
Tarihe mi karışsın TÜRK'ün son şanı devlet
Sen ki,
TAPTUK'un, dergâhında mânâ ördüğü günü,
Sen ki,
YUNUS'un ehl'i beyt'i, düş'te gördüğü günü.
Sen ki,
FATİHin Marmara'ya at'ın sürdüğü günü,
Görüpte, şahit olma onurunu yaşadın.

Sen !
Onaltı öz kardeşin son neferi bayrağım
Çin seddinden Bosna'ya her yerde gönül ağım.
Sen!
Küffarın son ok'unun saptığı topraktasın.
Kızılca kıyametin koptuğu topraktasın,
Şûhedânın, kanıyla öptüğü topraktasın,
Bir Ulus'un, bir HAKK'a taptığı topraktasın.
Seni alıp göklerin taa burcuna dikerim.
Sonra kızıl göğsüne nurdan hilâl takarım.
O hilâl ki, tehvid'in direğine asılmıs,
Alnının ortasına TÜRK yıldızı basılmış.

Bayrağım!
Bak,bu gelen asım'ın neslinin ayak sesi,
Biliyorum! Bu vatan islam'ın son kalesi.
Orta Asya'ya açtım, nazarımdaki al'ı
Yedi evladım vardır yediside hamal'ı.
Yedi oğul ölmeden bu bayrak inmeyecek,
Yemin yuttum göğsüme ,taş atan yunmayacak.
Yemin yuttum göğsüme, kaş çatan onmayacak.
Yemin yuttum göğsüme,yeminim dönmeyecek.