Web Zaman Damgası

Hasankeyf

Ayhan’a;


Elbet o çocukların gözlerinde
yeniden filiz verecek umut

Antep 14 şehit Anıtı’nın hemen üstünde
rengi mavi ve yüzü bu şehir kadar soluk kahvende iki çay içtim
Yıllar öncesinin ağır ve tozlu tadıydı
ayran aşın ve katmerin
Tabakhane deresi hep usumda yorgun ve emekçi dericilerin bir ağızdan söylenen türküsü oluyordu

Uzadı gitti yollar
Yollar
Sıcaktı
rüzgarlıydı

Bir Nemrud akşamı
kaya ve toz yığını ile sabahı sabaha katıp
ilahi bir dokunuşla seyre daldım Şems’in yüzünü

Güzeldi
Serindi

Senden kalan ayva dalında tadıydı bu seher vaktinin
ve buralarda aynı nakaratta çok gözyaşı düşmüştü:
“çimenlerin üstüne”

Bir çay sıcaklığı misafir etti yüreğimi
ben içtim sen dinledin
ben dinledim sen sustun

Ayn Züleyha ateşe rengini vermişti
dua olmuştun Mesih'in dilinden dökülen
ve iki sütundan biri yıkılırsa kaybolup gidecektin
öyle diyordu uzak zamanların masal kahramanları

Selam verdim Eyyub'a
içtim suyundan

Güzeldi
Serindi

Halfeti bir erim uzaktaydı Tekne aynı tekne
su aynı suydu
Tuz oranı yenmişti
Stetoskop direncini
Her şey Kadıköy kadar
Yakındı
uzaktı
sana yazadurduğumda.

Dinle

Saati belli belirsiz
Bir zamanda
fark edilmeden
Koşuyolu'dan inip
Salacak'ta çay içiyorum
Yakın olan
Uzaktakilerle

Seyre daldım şehrin gece gerdanlığını
Sen de benziyorsun Rum'dan kalan sokaklara
Doğuya döndüm usulca
Mor Gabriel selam verdi

-Ding dong…

Kulağımda
Gözleri aşka gülen
her gün yenilenen nihavent bir şarkı

İçimde

Bir ter
Bir ten damlası
“Deniz kızım” oluyordu yüzün

Haykırdı Cami-i Kebir'in Davud-i bir ses
-La ilehe illlah…

Açılır arda yalnızlık sedası
Yanağında tan gülleri
Hasankeyf yenik düşer suya

Gün devrim şarkısı olur

Bir dost yüreğinden seslendim sana
mutluydum

kınalı elleri ile
kahveyi en acı halinde getiren
ela gözlü gelin oluyordu Barak havasında türküler…