Web Zaman Damgası

Ey Sevgili Sen Derinden Alıp Verdiğim Nefesimsin

Ey sevgili!
Sen, derinden alıp verdiğim ömür mi adımda sayılı nefesim sin.
Sen, zemheri soğuklarında gönül evimi ısıtan güneşimsin.
Her türlü duygu ve düşüncelerimi çekinmeden paylaştığım,
Tırnağını dünyaya değiştirmediğim biricik eşimsin.


Ey sevgili!
Sen, al ger danlara takılan en pahalı incisin.
Sen, hasılat rekorları kıran sevda kitaplarının mukaddime sisin.
Okundukça okunan ve sevdalıları için için ağlatan,
Her mısrası birbirinden acıklı ve manidar aşk şiirler isin.

Ey sevgili!
Sen, sevgi fidanlarının can sularının aşk ve şevkle veriliş-isin.
Sen, karın tokluğuna çalışan bir ırgatın, boncuk boncuk terleyiş-isin.
İkindi sıcağında ılgıt ılgıt esen,
İnsana derinden ohları çektiren, insanı rahatlatan meltemin esişi sin.

Ey sevgili!
Sen, görülmesi gerekenleri gören, ela gözlerin sevda sürme sisin.
Sen, birine meftun birinin zar zor söylediği “seni seviyorum” cümle sisin.
Şirin uykulara hasret kalan, kendi kendine küsmüş birinin,
Elden ayaktan düşmeden, kimseye muhtaç olmadan, ölümü bekleme sisin.

Ey sevgili!
Sen, otuz sekiz yıldan beridir her türlü gam ve kasvetimi paylaştığım sın.
Sen, terbiyeli, izanlı, görgülü beş çocuğumu, helal süt ile emzirmiş anasısın.
Hakkını helal etmezsen şayet hal ve ahvalim yaman olur,
Bir anlık firakına asla ve asla dayanamayışım sın.

Ey sevgili!
Sen, beni ayakta tutan çok düzenli nabız atışlarımsın.
Sen, vicdan ve merhametini kaybetmişlerden son süraat kaçışlarım sın.
Bazen karadeniz'de gemileri batmışlar misali kara kara düşünüşler im,
Ve bazen de parmakla gösterilen yarına dair pespembe umutlarım sın.

Ey sevgili!
Sen, tam kıvamında demlenmiş, içmeye doyamadığım ikindi çaylarım sın.
Sen, binicisini asla ve asla yarı yolda bırakmayan iyi eğitilmiş taylarımsın.
Mecnun’un Leyla’sına Tahir’in Zühre’sine Kerem’in Aslı’sına Ferhat’ın Şirin’e olan
Uzun gün ve gecelerde anlattıkça anlatılan aşk ve sevdalar ısın.

Ey sevgili!
Sen, ya göründüğü gibi ya da olduğu gibi görünenlerin hayat tarz ısın.
Sen, ne pahasına olursa olsun yaşanması gereken insanın alın yazı sın.
Çocuklarının karnını helal lokmalarla doyuran bir babanın,
Utancından en yakınına bile söyleyemediği geçim sıkıntısı sın.

Ey sevgili!
Sen, kimsesiz dul ve yetimlerin, garip gurabanı, fakir fukuranın umudu sun.
Sen, seveni sevdiğine ulaştıran sevda ormanlarının güllü çemenli yolu sun.
Suçu günahı olmayan ve müebbet cezaya çarptırılmış bir mahkûmun,
Yüce yaradanın “Es sabur” esmasını çeke çeke zar zor uyuduğu uyku susun.
18/ Haziran/ 2024