Web Zaman Damgası

Vakit-i Sükût

Varsa kıymeti hayatımın, yok ikinci ikmali temize çekmek için karalamaysa
Ahvalim hüsnühâl ile hatırlanmayı beklerken ve susarken 'hiç'in oluverdim hülasa
Katre katre düştüm güzel yüreklerden, çirkinliğim benle kadirşinas kaldıysa
İstidamı edemedim açıkça beyan, artık kalayım sükût içinde figanımsa
Tasvir edemem mâkberimi; kara geceler, kan akan oluklarıyla rüyam vâkıfsa
İhtarnamem sessiz bir yürüyüşle, yalnız kendime duyurduğum sloganlarımsa


Sorsan bana kıymetini; her şey gaz ve toz bulutuydu senin gülüşünden önce
Ünsiyet kuramadığım yollarına, el sallayamadım boynumu uzattım İsmailce
Kuduran denize baktım ve bu kaç sırrın kaç ayıbın hıncıdır dedim kendimce
Utanırım ne ben şairim ne bu yazdıklarım şiir karaladım hadsiz haddimce
Türâb kesildim, bekledim sesin gelmeyecek meramım yasak pür-hayâlimce


Var mı bir kıymeti zamanın; teneşirdeyim, ismim yenice fısıldanmıştı oysa
Alacağım her bir ihtimal cevabın korkutur beni "Mutlu musun" diye sorulsa
Kurduğun her cümleye sorgusuzca kâni olur yüreğim yakinen duyduysa
İntizar ettim mucibince, ayıramaz mıydı aramızdaki nehirleri bir vuruşuyla asa
Talip olamam; seni isteyip alsın amirler, apoletliler, büyük muallimler yazınsa
İspinozlar gülüştü halime alaya alarak elini bile tutmayan gönlüm unutmamışsa


Sormuşsalar bana kıymetimizi; üç günden az durdu, kendi gitti kaldı sözümce
Üryan geldim, istedim tatlı bir rayiha bırakayım vasiyetimde ömrümce
Korkarım ki ardıma baktığımda kırdığım kalpler, hüzünler benim sebebimce
Umutsuzluk ve acı ne senle başladı ne senli biter uzaklaş içine çekilmeden önce
Terennüm eden kuşları son kez dinleyip, semaya dönüp gideceğim vakit/li/siz/ce


26.05.2024
Bâr-ı Kalem