Web Zaman Damgası

PAPATYA KADINI

PAPATYA KADINI

Gül kokusu gözlerinden damlıyor
Babil ve Mısır kokulu gözyaşları
Papatya kadını, bazı kelimeler
Kaya kadar ağırdır, incitir bilemezsin

Sular durulur ve önce gülüşün takılır
Yadıma, sol yanıma
Gözlerinde nur-u ilahiyi bulur
Bozkır bir yaraya dönüşür
Mavi sevdam, mavi rüyaların...

Ç'ölümden kan sızlar tufanla
Tenim, toprağını özledi Züleyha!

Bir kez tutuşsa ellerimiz arşın ötesinde
Gözlerimin karasında kaybolur güneş,
Gece sarhoş bir sessizliğe bürünür de
Ayın karanlık yüzünde zaman durur.

Ne alıp verdiğim var, bu dâr-ı dünyadan,
Yüzümü sen de,
Fâtıma annemizin sol yanında unuttum
Kalbimi gönül limanında bıraktım da
Öyle geldim bu dâr-ı dünyada yanına
Anlasana Züleyha
Tenim, toprağını özledi...

Bağrıma kor ateşi ol diye,
Yüreğimin kuyusunu gülüşünle kuruttum...

Kudüs kokulu saçlarını savur
Ruhumun en derin karanlığına,
Dört kutsal kitaba, Kudüs'e
Yemin olsun ki
Bozulan zamanın kadranı
Savurur beni
Sensiz kokan papatya sokağına,
Ruhumun - sen - kokan yağmurlarına...

Zamanla tükeniyor ömrüm dudağında,
Sessizlik acı bir türkü zelzele-i ruhumda.

Turkuaz bulutlar dolaşsın damarlarımda
İlk heyecanımla, ilk bakışınla
Ki seni arayıp durdum tüm mecralarda.

Yüz sür, tenimin çorak topraklarına
Tırnaklarınla kazı yüreğimin geçmişini,
Senden geriye kalan izleri savur Fırat'a
Beni bu uçsuz bucaksız dünyada
Yalnız bırakma Züleyha!

Gözlerinin kuyusunda sus'adım aşka,
Aşk sendin Züleyhâ,
Sensiz nefes almak zulümdü bana,
Suların hükmünü inşâ ettim b'ağrıma...

Fecrin ışıkları deşti gözlerimi,
Kader uykusundan âb-ı aşk içenin
Ayaklarına prangalar vurulur Züleyha.

Çakıl taşlarıyla vurdular
Göğsümde çırpınan güvercini,
Güvercin bir hediyeydi senden kalan
Saklımda kirli bir yalnızlık hissi
Züleyha, ruhunun minderine yasla beni...

Hû aşkına yâr ol Züleyha,
Tenim toprağını özledi Züleyha...

LARDES SYMPRA (HABİB YILDIRIM)