"ÖLDÜRDÜM ANNE" isimli şiir 29.4.2024 11:45:25 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Evvel Allah sonra sana emanet Gönderdim Musti'mi gönderdim anne Altı Şubat günü koptu kıyamet Yönümü kıbleye dönderdim anne
Çıktım ki yıkılmış beton kolonlar İnliyor ölmeyip altta kalanlar Feryat figan yardım diliyor canlar Yaşama şevkimi söndürdüm anne
Koştum mahalleden alttan yukarı Gördüm ki iyiler bizim kızları Musti'min uzaktı bizden evleri Yola arabayı indirdim anne
Gittim ki ne gidem, ev yok yerinde Tonlarca moloz var kat üzerinde Ne bir ses, ne nefes yoktur derinde Kepçeyi yığına kondurdum anne
Bağırdım çağırdım cevap vermedi Nasıl oldu bilmem aklım ermedi Şükür Azrail Bestami'mi görmedi Ataşımı bunla dindirdim anne
Toprak huzur verir, ölmüş'e sağ'a Uymazdı gardaşım bu rezil çağ'a Buluşun, Sen, musti'm, kör Ahmet ağa Oğlunu cennete gönderdim anne
Neylersin ölenle ölünmez derler Yaşıyorum amma, bende kederler Arada çocuklar gelir giderler Yükü omuzuma bindirdim anne.
Beni merak etme, olur bir şekil Doğruya, yalnıza o Allah vekil Duayla yerinde duruyor akıl Ölümlü dünyayı sindirdim anne Nefsimi körledim öldürdüm anne
Arif Sami İğde.
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.