Web Zaman Damgası

GÜMÜŞ YAĞMURLAR

GÜMÜŞ YAĞMURLAR
Tenim toprağını özledi Akça Kızı

Yüreğime kızgın kor ateşi ol diye;
Sol yanımın derinliğini hapsettim
Yusuf'un azad edildiği sırlar evrenine,
Ne alıp veremediğim var
Bu dâr-ı dünyadan,
Yüzümü sen de,
Ali'ye vurgun olan Fatımâ annemizde
Hoş rüzgârlara gebe olan Kerbelâ da unuttum...

Unuttum maziyi,
Bir kez tutuşsaydı kalbimiz Rum-i iklimde
Sular durulurdu belki Fırat'ın hüznünde
Yadıma - sol yanıma düşerdi ateş kuşları
Yakardı ikimizi aşkın en güzel haliyle.

Akıl oyunlarıyla vurdular zihnimi
Derinliğinde boğuldu gecem, gündüzüm
Kalbim sen diye atıp dururken
Kalbimdeki fırtınalara neden olanı,
Çırpınıp duran naif amin kuşlarını,
Dinlemeden bir gece yarısı kurşunladılar
Tıpkı senin beni infaza götürdüğün gibi.

Bir ocak ayında vurdun beni
Sebepsizce, öylece
Ruhunun minderine yaslanmıştım sadece
Oysa bırakmazdım seni hazan güneşi
Bırakma, bırakma beni...

Hû aşkına yâr ol, yaren ol Züleyhâ!
İçimde hep bir Yusuf dışlanmışlığı
Yüreğimde kör ateşinde yanmış sevdan
Zincirliyor tüm düşlerimi
Ya kurtar beni
Ya infaz emrini ver cellatlarına
Ne de olsa ilk kez vurmuyorsun beni

Turuncu gökyüzünde,
Amin kuşlarını görürüm gözlerinde,
Bakamam o gözlere
Zira ölürüm gözlerinin en derininde

Şimdilerde göğsümün ince sızıları yırtıldı
Tenimi bağlayan cümlelerin söküldü
Zümrüdüanka kuşu havalandı içimden,
İçimi bir ben,bir de Allah bilir...

Gümüş yağmurların yağdığı şehrin ortasında,
Bir yangının tam ortasında
Alnımdan dökülen ter damlasında
Sen varsın, bir tek sen Züleyha.

Mahşer güllerinin kızıl buhranında,
Kırıldı sevincini zamanın kızıl alacalarına bırakan
Her renk aşkın rengi değildir Züleyhâ
Aşkın rengi kalbinde gizli

Bir Elif gibi peşimde vicdanım,
Tenim toprağını özledi Züleyha
Aslı gibi kanatır avuçlarımı sözlerin, sözlerim
Aşktan yoksun sabahlarda Züleyha.

Lâ kokusu sinmiştir gayri kalbime Züleyha...
Tenim toprağını özledi Züleyha...

LARDES SYMPRA ( HABİB YILDIRIM)