Web Zaman Damgası

Cennet gençlerinin seyyid-i Hz. Hüseyin (2) _

Peygamberin torunu, ehlibeytin en hası
Hazreti Hüseyin’e hamileydi anası
. 
Fatima-i Zehra’dan, İmam Ali (r.a) babası
Nebilerin nebisi, Resulullah (s.a.v) dedesi
 .
Medine’ye yayıldı, kutlu doğum müjdesi
Şaban ayı üçünde, doğdu o nur tanesi
 .
Hüseyin (r.a.) doğduğu an, Cibril nida eyledi
Ya Muhammed! Rabbimiz sana selam söyledi
 .
Şu Harun'un oğlunun ,ismini koy toruna
Onun ismi yakışır dedi cennet nuruna
 .
Harun'un oğlunun ismi nedir?" diye sordu
Cebrail (a.s) “Şebir”  diye Peygambere buyurdu
 .
Peygamberimiz(s.a.v) buyurdu  benim dilim Arapça
Cebrail (a.s) Arapça’sı Hüseyin'dir lügatça
 .
Peygamberimize Hüseyin(r.a.) çok benziyordu
Peygamber'de Hüseyin benim canım diyordu
 .
Allah'ım ben, çok seviyorum Hüseyin’imi
Allah'ım sen de sev diyordu Hüseyin’imi
 .
Hasan Hüseyin'i seven, beni sevmiş olur
Bunlara kin tutan bana kin tutmuş olur
 .
Hüseyin (r.a) yürüdü, mescit nebeviye vardı
Übey bin Kâb (r.a)’da Hüseyin’i mescitte gördü
 .
Resulallah (s.a.v) tebessümle Hüseyin’i öptü
Ey göklerin yerin süsü diye hitap etti
 .
Übey bin Kâb (r.a) Ya Resulallah’ım! diye sordu
Senden başka süs var mı? Dünyada diye sordu
 .
Dedi Rabbimden bana, Hüseyin hediyedir
Hüseyin'im arzın ve gönlümün süsüdür
. 
Resulallah (s.a.v) Hüseyin'i sağ dizine aldı
Öz oğlu İbrahim’imde sol dizine aldı
 .
Cebrail (a.s) dedi biri hak rahmeti bulacak
Rabbimiz birisini senden geri alacak
 .
Dedi Resulullah (s.a.v) sen seç bunlardan birini
Hüseyin'i versem yakar Zehrâ-m ciğerini
 .
Dedi ey Cibril (a.s) benim canım yandığı gibi
Ali’yle Fatıma'nın canı yanar kor gibi,
 .
İbrahim giderse çok üzülen ben olurum
Benim üzüntü'mü tercih eder dururum
 .
Üç gün sonra can oğlu İbrahim vefat etti
Ey İbrahim! ayrılığın bizi mahzun etti!
 .
Oğlumu feda ettim,sanmayın halim yaman
Rabbimizin ihsanı dedi boldur her zaman
 .
Cebrail (a.s) Resulullahın huzuruna vardı
Hüseyin’de koşarak o an içeri girdi
 .
Dıhye, Hasan'a dedi gel dedenin yanına
Ve gitti oturdular Cibril’in kucağına
 .
Ellerini soktular Cebrail’in koynuna
Resulullahar edip, razı olmadı buna
 .
Cebrail (a.s) bu hali görünce buyurdular ki
Ya Resulallah! Niçin sıkılıyorsunuz ki
 .
Fatıma-ül teheccüd namazını kılarken,
Bunların beşiğini ben sallardım ağlarken
 .
Ellerini koynuma sokmada yoktur mahzur
Resulullah (s.a.v) buyurdu ki! size vermezler huzur
 .
Ey kardeşim Cebrâil! Şimdi uslu durdular
Resulullah (s.a.v) dedi ki, sizi Dıhye sandılar.
 .
Ashabım tacir Dıhye bunları hep severdi
Her sefer dönüşünde, hediyeler verirdi
 .
Dihye ne hediye getirdi diye baktılar
Onun için ellerini koynuna soktular
 .
Bunun için Cibril mahcup oldu peygambere
Yoktu hediyesi! Hasan Hüseyin’e vere
 .
Cebrâil (a.s) dua etti, Rabbim yetiş anı'ma
Habib’inin yanında beni sen utandırma
 .
Cebrail (a.s)uzattı cennet bağına elini
Verdiler eline üzüm ve nar'ın alını
 .
Hasan (r.a) üzümü aldı, Hüseyin(r.a) ise narı
Meyveleri yemeden, hemen çıktı dışarı
 .
Mescidin avlusunda, gördüler ihtiyarı
İhtiyar dedi, Ey ehlibeytin torunları
 .
Dedi ben çok fakirim, aciz yoksul muhtacım
Yürüyecek gücüm yok günlerdir susuz açım
 .
Çocuklar verecekti ona üzümü narı
Cibril hemen yetişti uyardı çocukları
. 
Dedi vermeyin meyveleri o şeytanlara
Cennetin meyveleri haramdır melûnlara
 .
Hasan (r.a)  ile Hüseyin (r.a), hemen döndüler geri
Yer yüzünün süsüdür, Ehlibeytin gençleri

Muzaffer Önler / Elazığ