Web Zaman Damgası

BİR NİHAYET BEKLERKEN

Seyyahlar mı geçiyor gönül hanenden?
O yüzden mi sineme aksediyor bölük pörçük hallerin?
Bilmiyorum!
Med-cezirden geçen köpüklü ölümmüdür çığlığın?
Acıdan devler gibi göz, göz üstüme gelen...
Neden Helin!
Fildişi saltanatın kundakların da örgütlenmiş kordur ellerin?
Niçin? Zihin odalarım da dolaşıyor sokaklarında pusu kurmuş, fikrime yürüyen mavzer...
Görmüyor musun?
Sipere dizilmiş gövdeye, hüzün doluyor ateşten,
Çorak düzlüklere vuruyor yakarışların, ayışığın titreyişine rastlıyorum buğulu gözlerinde...
Oyy Helin!
Tepelerden inen feryadına rast geldiğim, bakışların da acı çeken güneşe değdiğim oluyor bazen.
Çile merdivenine tırmanırken sen, yol bulup gözlerinden dökülen yaşlar,
Baharın harından,,
Hazanın narından,,
Sökülüp kan damıtıyor an be an...
Gözlerin Helin!
Çocuk, çocuk bakarken masumiyeti resmeyliyor yüreğim de,
hani o usul, usul yolculuk yapan düşlerin nerede?
Nerede ellerine uyanan kızıl seher?
Kuru dallara yağan şebnemler,
İnceden çişeleyen nağmeler...
Oyy Helin! Nerelidir bu hüzün,
Nerelidir sevinçleri kayıp insanlar,
Nerden kondu göğüs kafesine bu sancılar.
Bak! Ağarıyor gecenin saçları Helin!
Kızıl yangından ne haber?
Ne haber
Dizi, dizi matemden,
Ne haber Helin, ne haber....
.
.
Eslem Kartal