Web Zaman Damgası

Yozgat ça - Yozgat Ağzı

insan sel

saçını süpürge ettin ilk soğukta tazelenip
enflasyonmuş canavarlaşan kimin umurunda
-gel vatandaş gel- teranesiyle bi güzel cilalanıp
sıcak sıcak mayışmış, hatta gevşemiş
gözünü doyuracak yediğin bütün haltlar
kestane kabuğunda yaşama, yavşama erinci

sözün ahenginde kokun salınır kestane çiçeği
mezeyi koyar fileye bir tutam da dereotu
duydum ki, balıkta ucuzladı diyorlar
istavrit, çinakop kaç para harcayamadık
bütün sevapları doldurup taşamamak kesede
kavuşamamak üç dirhemlik panayır eğlencesine

kestane aşkına söyle bana sevgili
gözyaşların kaç günahı yıkar gerçeğinden
mürekkebinle kaç mısra dokunur sayfalara
kaynatılır gribe ramak mevsimlerde tadın
hissiyatın saklı özgüvenin tam tanınırsın artık
ve mizansen oynatılır leğende ölü balık

multivitamin bunlar, doğalından demler soğuklara
batıya yüzü dönük ve tek sıra pencereye dizilen
boynunu eğip ricale, kıl saçak dağınık duruşta
ölüp ölüp dirileceğimiz günlerin arifesi
içi doldurulan her daim kestane gururundur
bırak lan bizi, gebertme de işimize bakalım artık

resmi geçitte kestane simsarları, ad pazarında
hınçla sarılan bayram yeri sanki Tahrir meydanı
şıp sevdi gençlerin nasibinde yine celp dönemi
aslı astarı zayiat, kimin umurunda ölüm
savaşın tamtamları, fakirin sofra hırsızları belli ki
Allah aşkına koru beni yada çöz gözkuşağımı

ekmeği paylaşalım köşe kapıp da pazardan
papyonu takıştıralım grand tuvalete, sevinsin davetliler
yazık! gecede gündüzü yaşayan zavallı pereslere
yarışıyorsunuz pejmürde yanaşıp peşimize
halsizliğe inat kahkahayı basaraktan koyver canını
kestaneyi bir düşün sanılsın ki düş kaçkını

sonra çığırtkan bir bombardımanda karardık
ölümün sarı çizgilerine adım adım itilerek
geçmiş ne kadar yakınımızdaydı der dururuz
biçer döver dişlekliğinde gıcırdar acıyanlarımız
düşman başımızda, kekremsi bir tat bırakılan
kestane çürüğüyle sıvanmış insan sel

İlkay Coşkun
18.10.2012