"VAV SAFFET" isimli şiir 10.6.2022 07:44:43 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Elif olamadı o hep vavdı, Ekmeğine azık bir kuru soğandı. Rüzgarın önünde savruldu Saffet. Kin tutmazdı, Kimseye etmedi kötülük. Ne etse kendine ederdi, Sonra dönüp Rabbine söylerdi. Feryatları sessiz çığlık Acıları hep taze, Yüzü ilk günden kederli, Kederi doğuştan kaderli Saffet. Bal yutsa zehir oldu boğazından geçen lokma, Lokmaları dizilerdi Boğazına Girmedi alın terinden ziyade Hiçbir şey Demedi, sustu, kırk boğumlu boğazını yutkunarak Çalardı beş vakit, Dostun kapısını Ve dahi utanarak Mırıltıyla karışık ağlayarak. Derdi söylerdi, kimsesizlerin kimsesi Sesimi duyacak Kimse yoksa O var Elbet Elif gibi dik olacak bedenim musalla taşında Bir garip Saffet Ve sonra vav olup Rabbine kavuşacak.
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.