Topraktan var olup biz bu dünyaya;
Kâinattan ibret almaya geldik.
İlham için bakıp yıldıza, aya;
Sevgi deryasına dalmaya geldik.

Muhammet aşkıyla candan severek,
Yunus'un eliyle hırka giyerek,
Mevlana diliyle sözler diyerek;
Gönül kapısını çalmaya geldik.

Yaratandır bunca rızkı bahşeden,
Ekerek, biçerek bağdan, bahçeden,
Helalinden bize verilen yerden;
Kısmetimiz neyse bulmaya geldik.

Kibirden, hasetten uzak durarak,
Gönülden gönüle köprü kurarak,
Nefis denen şeye zincir vurarak;
Ruhumuzla insan olmaya geldik.

Mevla'ya gün gece secde ederek,
Erenlerle aynı yoldan giderek,
Bize farz kılınan dindeki direk;
Huzurda namazı kılmaya geldik.

Hakikat ilmini okuyup, yazıp,
Sabır taşlarını tespihe dizip,
Cahillik çöpüne bir çukur kazıp;
Faydalı ilimle dolmaya geldik.

İbretlik tabloyu etrafa saçan,
Kışın dökülerek baharda açan,
Yağmurda ıslanıp rüzgârla uçan;
Kuru yaprak gibi solmaya geldik.

Tövbeyle günahı silene kadar,
Doğruyu, yanlışı bilene kadar,
Şu yalan dünyada ölene kadar;
Bir ömür misafir kalmaya geldik.