Web Zaman Damgası

UYUYOR İNSAN

Sevmem sabaha karşıları,
Üşür çiçekler kediler,
Bu vakitleri en çok,
Nöbeti bitenler sever.

Sevmem aksama doğruları,
Korkar,yavrusu olanlar,
Bu vakitleri en çok,
Sever,Av paşinde koşanlar.

Sevmem sonbaharları,
Tabiata ölum rengi çöker,
Bu mevsimde hüzün,
Dal dal,yapraklarını döker.

Sevmem hıç kış aylarını,
Farklı renkler kaybolur,
Tek renk olur dünya,
Yeşile,Beyaz musallat olur

Sevmem yaz sıcaklarını,
Soyunur Mahremiyet
Başkalaşır sokaklar
Anadan üryan olur.

Sevmedim mevsimleri,
Duygular hep değişir.
Dün başka bugün başka,
Geçmiş,gelecekle çelışir.

Sevemedim bu çağı
Tuzak üstüne tuzak
Her yerde şeytanın ağı
Sevap işler,kuldan uzak.

Sevemedim ömrü,
Hatalarla tükendi,
İlkeler savaşında,
Şeytanın fendi,
İnsanı yendi.

Sevemedim dünyayı
Böyle imtihan mı olur,
Her an günah tehdidi ile,
Akibet hüsran olur.

Bağışla kulunu Allahım
Şefaat ya Reşülallah,
Cennet denen üç beş huri
Bu ne büyük gaflat ah ah,
Bize seni gerek seni.[ italik ][ /italik ][ kalın ][ italik ]