Web Zaman Damgası

Ben, Sen ve Biz

Bugün sonbaharın ilk yağmuru yağdı.
Bir kaç damla düştüyse yeryüzüne,
bil ki senin yüzünden.
Bir kaç damla anlatıyorsa hüznümü,
bil ki sana olan sevgim yüzünden.
Gökyüzü ağlıyorsa,
bil ki senin yüzünden.
Pek alâ muzdaribim halimden.
Ben hüznümü hep bu mevsime sakladım.
Sonbahar ayrılık mevsimidir.
İlkbahar kavuşmaları getirir.
Biz seninle baharı göremedik,
farkındayım olup bitenin.
Her ne yaptımsa,
sen hep güneşi gör diye yaptım.
Ben sonbaharı yaşarken,
sana ilkbaharı yaşattım.
Bak ayrılık ne getirdi bize.
Sonbahar'dan başka ne müstesnadır kalbimize.
Seni ebediyen sevecek olan ben,
şimdi bir kuru rüzgara mı yenildim.
Maalesef ben,
bir mevsimin hüznüne takıldım sevdiğim.
Şimdi ben bu soğuk mevsimde,
sana olan sevgimi doya doya yaşıyorum.
Sen bu mevsimden hep uzak kal,
üşürsün çünkü.
Gönlüm kaldırmaz ellerinin soğukluğunu.
Ellerin demişken, hani o güneşi aratmayan sıcacık ellerin.
Hani o, geceleyin yoluma aydınlık rehberi olan ellerin.
Ellerin, uçurumdan atlamak istesem, tutunacak tek dalım.
Ellerin, günlük güneşlik.
Ellerin varken, bahar gereksiz.
Ben senin ellerinde gördüm bir papatyayı.
İşte o gün bütün çiçeklerden ayırdım o beyazlığı.
O saflığı.
Şimdi ellerin yok, havalar da epey soğuk.
Bil ki ben üşürüm ellerin olmadan.
Bil ki ben senin avuç içlerinden öpmek istedim hep.
Bilirim ellerinin her karışını.
Bilirim kırk yıl geçse de,
unutmam ellerinin zarafetini, asaletini.
unutmam bir daha gözlerinin derinliğini.
Bakışlarının uzaklığını.
Ben bakışlarında buldum o mavi uçurtmayı.
Ah bir bilsen sevdiğim,
seni gökyüzündeki bütün yıldızlardan gizlediğimi.
Senin adın üstünde bir çiçek açan kaldırım gibi.
Senin adın yağmurun huzuru gibi.
Kimse bilemez seni sevmenin huzurunu, benden başka.
Bir ben bilirim seni bu mavi gökyüzünde bütün güzelliklerin eşiğinde sevmeyi.
Zaman bize meydan okuyor sevdiğim.
Yaşlanıyoruz.
Son bir dileğim olsa, seni görmek istemem olurdu o da.
Seni görmeden ölmek, ölmeden toprağa düşmekten daha korkunç bir duygudur bunu da eklemek istiyorum.
Bu manidar gönülden bir sen geçtin.
Ama ne güzel geçtin.
Hepimiz biliyoruz ki dünya geçici bir kervan.
Evvelâ aklında bulunsun.
Gönlümün hep beraberinde bulunacaksın sen.
Sen benim sonbahar yağmurum,
sen benim sonbahar hüznüm
ve elbetteki sen benim sonbahar mevsimimsin.
Sen benim mevsimimsin.
Ben sana hep aşıktım ve öyle kalacağım.
Bu aşkta hüzünden,
yağmurdan,
soğuktan ve çıplak ağaçlardan başka hiçbir şey yok sevdiğim.
Bilmeni istedim.