Web Zaman Damgası

gül kere...

[ italik ]
evet..,
yine uyumadım bu gecede
biliyorum yine “kahve çok içiyorsun” diyeceksin
daha doğrusu yine söylemeni ne çok isterdim eskisi gibi...



evet… yine uyumadım bu gecede... hatta,
bilmiyorsun ama tadım hiç olmamasına rağmen
şekersiz ve çok daha sıkı, çok daha sert içiyorum şimdilerde
“yak bir cigara daha” dedikçe de ciğerim
sarıp sarmalıyorum çektikçe dumanı içime... biz niyetine
tütünümü de kendim sara biliyorum artık... ne bileyim,
kesmiyor, kesemiyor yokluğunda sarılamadığım hiçbir raf dumanı beni



evet… tutmadı,
tutmadı yine uyku bu gecede
o kadar parçalanmış ve dağılmışım ki
inanmayacaksın ama yıldızlar saydı beni bu gece
ve sen... ve sen yine yoktun aralarında… nereden mi anladım,
hiç biri, ama hiç biri gözümü alacak kadar parlamıyordu
anla işte yoktun aralarında, yoktun yanımda yok.. yok... yok



ahh…
aroması kahve kokulu teninde
köpük köpük dudaklandığım,
kürek kürek sandallandığım sevgili
cezvelensek diyordum yine bir közün çıtırında,
telvelensek, nefeslensek diyordum biz kadar yine aşk kıvamında
inan hatırına üç vakit değil üç yüz otuz üç vakit beklerdim bizi… beklerdim.




ilhanaşıcıağustosikibinondokuz[ /italik ]