Web Zaman Damgası

Kıraat

Bilmez pek kimse beni
Sanki hiç gülmem
Oysa ne güzel gülüşlerim vardı
En içten
Söyle onlara anne
Bir gülünce çiçekler açardı de
Çaldılar anne
Aldılar
Hala bazen gülüyorum
Son zamanlarda, gizli gizli
Çünkü bir avuç gülüşüm kaldı
Anne
Onu da istiyorlar
Ama bilmiyorlar, görmüyorlar
Saklıyorum, saklanıyorum
Eskiler geliyor aklıma gülüyorum
Gülümsüyorum ışıklar kapalı
Görmesinler diye anne
İlk ve son bisikletimin alınışı
Ya bu kadar mı bahtsız olunur
Yaş on ilk bisiklet
Ertesi gün çalınır mı be
İşte o gün gibi artık hergün anne
Bir avuç gülümsemem kaldı elde
Ona göz dikmişler
Çalacaklar
Sakla beni, götür
Al buralardan anne
Bisikletimi çalmasınlar artık
Sakladım onu
Sol yanıma ta derine
Bulurlar mı sence?
Düşündükçe gülümsüyorum
Korkuyorum
Kaçıyorum
Almasınlar anne, eskidi zaten
İşlerine yaramaz ki.
Siyah pantolona
Kırmızı yama da ne?
Yanaklar tohma çayı
Gülümsüyorum anne
Görürler mi?
Bir avuç gülümsemem kaldı
Almasınlar anne
Bu zindan şehirde
Al götür beni bilinmeze
Burda uğru çok be anne
Bir avuç gülümsemem kaldı
Ona da göz koymuşlar anne..