Web Zaman Damgası

IŞIĞI KESTİN ANNE

Ben gözlerinin nuru, ben kara saçlı kızın,
Sen benim nefesimdin, nefesim kestin anne.
O edalı bebeğin, gökte parlak yıldızın
Gönlünü aydınlatan ışığı kestin anne.



Bahar gelir güz gelir, yıllar ardarda geçer.
Yokluğun dert orağı, sinemi derin biçer.
Sensiz dünyam karanlık, üstüme hüsran saçar.
Kabrinden ses çıkmıyor, öylece sustun anne.



Yadıma gül cemalin düştükçe içim yanar.
Şu böğrümdeki yara, kabuk tutmadan kanar.
Gözümden akan yaşlar, yaz sıcağında donar
Düşüme gelmiyorsun, belki de küstün anne.



Ruhumda gam filizi, dökülür yaprak yaprak.
Kokladığım tenini, soluyor kara toprak.
Sabrım çığrından çıktı, gel de bir yavruna bak.
Şen şakrak gülüşümü, yoluna astın anne.



Sevgiyle kucaklardın, çocuk saydın her yaşta.
Tırnağım kırılsaydı, yanardın kor ataşta.
Yokluğun cana yetti, akıl kalmadı başta.
Sana olan hasretim, herşeyden üstün anne.



NİLÜFER SARP.
09.MAYIS.2019