Web Zaman Damgası

DENİZLERİ ANARKEN Düşünüyorum da Öyküsünü yazı kendisi anlatacaktır!Nokta

DENİZLERİ ANARKEN
1972
aylardan mayıs
mevsim bahar
Ankara Hukuk Fakültesi bahçesindeyis
gözümüz kulağımız gelecek haberde
lal olmuşuz suzlusu sorumlusu bizmişiz gibi
birbirimizin yüzüne bakamıyoruz
yeşil çam dalları yaprakları arasında
süzülen hüzünlü güneş ışınları
dallarda kuş çığlıkları
çatıtlarda güvercinlerin iniltileri
hesi yürek yaralayısı birer ağıt sesi
Çimen yeşillikleri kararmış çam dalları sarkmış
Tüm doğa binden önce olanları bilmiş
yasa mateme bürünmüş..
Halen Av. Olan hikmet beyle içeri girdik
büyük salonda Ulviye, Semra Hatice sarılmış
ağlaşıyorlardı.Olanı anlamıştık.
Biz de gözyaşlarımızı tutamadık...

Düşünüyorum da;
47 yıl önce
Yıl 1972
mevsim bahar
hüzünlü 5 Mayıs günü sabah güneşi
yini bir hayat üzerine doğarken

baharında üç fidan darağacında
canları alınıyor hayatlarına son veriliyordu

Düşünüyorumda Suçları neydi olsa odlsa
Dünya patronunun
6. Filosununa karşı çıkmak
Go home, yankı demekti
Kozmik odayı açaçalım diye mi
bu fidan ve daha nisesi canından olmuştu


Düşücnüyorumda;
Güneşimizi hep kuşluğunda vuruyoruz
hem de tam 12 sinden
Bu aklımızla daha çok beyinlerimizi yeriz
yavrusunu yiyen kediler miyiz neyiz!