Web Zaman Damgası

KAVRULURUM ÇÖLÜNDE

Haşin bir sevda yeli kasırga gibi eser,
Alır duygularımı, savrulurum yelinde,
Hazzı ile yoğurur bırakmaz benden eser,
Yaktıkça her dilimi, kavrulurum çölünde.

Ateşi kucağımda kaynar aşkın kazanı,
Yakar bağı bostanı, kurur sevda hozanı,
Merhamete çağırsam hislerimi bozanı,
Dönüp görmez halimi, kavrulurum çölünde.

Bıraktığı yangına dayanmayınca özüm,
Vuslat için derdime güya ararım çözüm,
Lafım para eder mi, darılmış iki gözüm,
Dinlemez ki dilimi, kavrulurum çölünde.

Özür ile başlarım söze sevgi selamla,
Merhametinden güya beklerim iki damla,
Umuduma yükünü vurur taşınmaz gamla,
Yükü büker belimi, kavrulurum çölünde.

Dilerim hatırını esirgesin yelinden,
Eklediğini dönüp koparmasın telinden,
Resmini yakar ismi köz olur eşkâlinden,
Keser atar telimi, kavrulurum çölünde.

Bırakıp da gittiği mekânı kuru kavdan,
Demez ki hasretinden ateş almaz mı sevdan,
Aramaya kalkınca döndürmez beni avdan,
Vurur atar ölümü, kavrulurum çölünde.

Kayıplara karışır aşkı ile dolduğum,
Bir defa ölüme de bakmaz kurban olduğum,
Hasretiyle yanıp da sevdasıyla solduğum,
Kurutur aşk gölümü, kavrulurum çölünde.