Web Zaman Damgası

ISLAK BİR ŞİİRDEN ARDA KALAN...

Utulmuşluğun hitabesini yazıyorum
Mucidi ömrün her hayalde serilmişliğimle
Yangınına talibim göğün.
Satırların haykırdığı ölümün
İbaresi çatık kaşlı ruhların yalnızlığı
İklimi kayıp bir şehrin
Ve de bir şiirin tek kıstası içimdeki irin
Özümsediğim acılarla içli dışlı
Şaibeli dansı zulmün.

Kayıp miracı dillendiren bir aldatı
Kâfir dizelerin de infilakı
Serkeş yürekten savrulan bir nida ve bir tane daha
Darboğazda elem ve rüştü ispatlanmamış
Düşlerden öğün atladığım her acı vakti
Kesilmişken hesabı yeni bir öğretinin
Zanlara düşkün münafıkların kabir azabı.
.
Biteviye körüklenen
Boyumdan büyük elem
Sitemli mizaçlardan payıma düşen
Çok mu zaruri sanki bunca isyan?
Bir kefaret
Bir boş boğaz imge
Yanlı bir terane
Bir içimlik şiirler
Tenimde dolaşan karınca adımları ile
Nifakın sokulduğu hayat ile aramın da soğuduğu
Sıra dışı mizacı içimdeki mevsimin.

Dar geçitli bir şiirden alıp da başımı
Gözlerimde parlayan aşkın notalarına
Bastığım her an
Nasıl ki pervasız ruhumun girdabı
Şimdilik mutsuzlukla iştigal bir soytarı adeta
Günbegün devinen garip mizacın
Her satıra sunduğu gözyaşı
Islak bir şiirden kalan nem kadar
Yansız bir sevda masalı.

Derleyip topladığım güncemde
Perhize girdiğim mutluluk reçetesinde
Katlar çıkıp da İlahi hikmete
Varsın yana yakıla kazayım mezarımı:
Her yekte devirdiğim hüzün
Her cefada yenik düştüğüm ömrün
Varla yok arası nidası
Bir yürekte saklı bir de kalemde
Bu kördüğüm.