Web Zaman Damgası

Lavinya ...( hüzün )

Konuş deme Lavinya sukûtun kölesiyim
Kanım dışıma akmaz ketum eder âr beni
Darmadağın alfabem dökülür siyim siyim
Öksüz kelimelerin tavrı yaralar beni


Konuşursam çiçekler baharda boyun büker
Gökyüzü öfkelenir bulut gözyaşı döker
Tutunduğum ne varsa yok olur teker teker
Agûşuna sığdırmaz artık buralar beni


Silinir sabrın şerhi yarım kalır bu kavga
Adım kayıttan düşer hükme vurulur damga
Zamanı saklayan kum yayılır dalga dalga
Okyanus ortasında çeker sahralar beni


Gönlümün gül yangını hicranıma son adak
Külünde yeşerttiğim hüzün günüme ortak
Dünlerin can havliyle kaçtığım sokak sokak
Devasa gölgelerden saklar ücralar beni


Zilzalimle bölünür bin parçaya dolunay
Vurulurken kalbinden içimdeki deli tay
Anla Lavinya bu sur aşılmaz kolay kolay
Kendime yabancıyken tanır mısralar beni



....