Web Zaman Damgası

"d/üşüyorum -II-

" karanlığın kokulu buğusunda
işvelenen gözlerin,
acıyla dans ederken gecenin koynunda,
bilmediğim bir sancı gelip yapışır yakama.
ve
biz
mermi toplamaya çıkarız
çorak iklimlerin baharı dağıtan
güneşin koynunda."




-/-

uzayan iklimlerin ertesinde dar bir vakit
şimdi sesin!

hani hatırlar mısın
"ben üşüsem" demiştin,
"sen de üşür müsün ?"

bugün ilk defa
sesinde üşüdüm
eftelya



-//-

her mevsim sonrası sesinle
yeniden canlanır doğa
peki ya, sarı zamanların buğday tenli güzeli
hangi taş değirmende öğüttün saçlarını da,
ağustos bakışlı yeminlerin itiraf vaktidir
dilinde.
üstelik
bu aşk henüz biterken
"bilirsin hüznün rengi değişmez"
sen
neredeydin
eftelya



-///-

yoksun!

yüreğim,
çarpar bir biri ardına
ismini sayıklarken,
dokunamam sana
ruhum soğur yokluğunda...
dokunsam saçına,
kendimi bulurum sende
bulurum kendimi sende...
saramam,
avuçlarım üşür sen gidince.
...
neredeysen
dön artık
gönül yurduna
...
...