"KİM BİLİR" isimli şiir 14.4.2019 22:07:39 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
evvela ben kaç ömrü tüketim kim bilir doğan güneşin alaca karanlığında bir bir ezberledim yıkılan düşlerimi bir bir seyrettim gözlerimdeki yanılmışlığı kırık aynalardan binlerce
ne çok örselenmişiz kancık gülüşlerin sahte düşüncelerinde vurulurken sırtımızdan ne çok düşmüşüz yerlere
Bak dört bir yanımız duvar ölüm kokuyor artık toprak sadece kefen bembeyaz vicdanlar siyah
kim bilir belkide birazda tutkunun sarhoşluğuydu üzerimdeki senden geriye kalan.. içiyordum dudaklarının değdiği yerden bıraktığın yudumu.. büyüyordu içimde güneşe aşık kardelen
hem hoyrat hem asi hem de Delice'ydin zeytin ağaçlarında sürgün veren
sen gibi bakarken sen gibi gülüyordum her sevinç'imde usulca öpüyordum dudaklarından baş ucuna papatyalar bırakıyordum düşlerimde ..
Şimdi sessizce dinle sadece dinle senin şiirin okunuyor yüreğimin matem gecesinde Ay çarpıyor yüzüme yavaş ,yavaş ince, ince
kaç kadeh içtim Kaç gece şafaksız bitti denizin kokusu sinmiş sanki üzerime iskele üstünde Çığlık çığlığa martılar demli bir çay birde simit olmuşken tam olsun bir kerede Karşımda da sen otur son gemi gidene kadar son sigaramdan son bir nefes çekene kadar
Bahattin Delice
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.