Web Zaman Damgası

BURUK...

Her öğün çayımın şekerine, buruk tadımla
Hicvettiğim bir şiirin ilk hecesi olmaya aday
Dağ tepe dolaşmadığım nasıl ki gerçekse
Soytarı bir edimde
Gülümseyebilmek içerlediğim kadar bu sessizliğe.

Tanrının ellerindeyim
Belki iz düşümü merhametin
Ya da solgun bir yüze eşlik eden tiz sesim.
Doğasında saklıyım aşkın:
Kimi sevdiğim değil asla
Bilakis aşkla baktığım
Her satır başında izdiham vesilesi.

Kaynattığım hüzün adeta taşkın misali
İçerlediğim top yekûn nasıl da hazin.
Göğün kanatları olmaya aday her soluğum
Belki nazenin bir tanıda
Bazense haşin bir edayla
Soyutlandığım bir dost meclisi mi de?
Sevdiğimin ibrazı kekelediğim her katmerli şiirde.

Bir yol’um ben içine kıvrılan;
Bir yoldaş’ım ben
Her derde derman mecazi yürek sesim:
Bir iklime saplanmadan
Her günü yeniden ördüğüm
Baharın ışığına duyduğum hasreti
Gamla dövdüğüm.

Soruların olası muhatabı
Elbette kifayetsiz sanrılarım:
Mizahi bir gölgenin şerefine
Acıyla hayatı katık yaptığım.
Örselenmek muğlâk bir yenilgi
Kimine göre;
Kazanan baştan belli.

Vuku olmadan ecel
Dibime verdiğim ışıkla
Eriyen mumdan kalbim
Gazabına uğradığım kadar elemin
Satırlara ses getirdiğim ölü sevincim.
Gökte kayan bir yıldız edasıyla
Aşka hatim indirdiğim bir gül suretiyle
Çapkın edaların nazına tavım belki de
İçimin yangını serildi müminlerin yüreğine.

Kapış kapış mevsim;
Dinginliğin surunda yetim bir heceyim:
Andığım kadar anıldığım ne yalan
Ne de içime uğrarken rüzgârda
Çetrefilli yollarda unutulmuşluğumla
Savurduğum:
Ölsem bile ne gam!

Hizaya geldim geleli
Ölümlü şifrenin açtığı sayısız kapı
Hakkın sunumu varsın hüzün kadar yakındığım
Sancılı bir edimde kaynakçam olan
Bunca satırın.

Göğün örtüsünü çektim çekeli şiirlerime
Yol aldığım hecelerin suskun dillerine
Biçtiğim kaftan
Soluk yüzünde mahremin
Münazarada belli ki geçmişim:
Soytarı yalnızlığın da dik alası
Kenetlendiğim aşkla yıkadığım ruhun da
Savurduğu son veryansın.