Web Zaman Damgası

Bilmesin gözlerim, ağlamasını!

Gönül sevdiği işle meşgul, benimle demirledi gece,
Bu gecede durumum değişmez, doğan sabah olsa,
Bu tür yaşamaya sıkı sıkı karar verdim, sevdiğim,
Her yılım güneşsiz, her mevsimim çiçeksiz olsa...

Masmavi manzara, karşımda gri bulut hiç görmem,
İçim burkulur, hangi günahımın cezasını çekiyorum,
Her zaman düşünceli, bir deniz kıyısı dinginliği yok,
Coşkulu kalabalık, mutlu beraberliğe iç çekiyorum...

Kötü gün deyim, istemediler, üzüntümü paylaşmayı,
Sarsıcı gidişinle, her bir şeyin adeta boynu büküldü,
Söylesene şimdi, koca yükün altından nasıl kalkarım,
Yalnızlığım, ılık su değil, yakıyor, ciğerlerim döküldü...

Göreyim gözlerini, ne olur, hiç değilse bir günlüğüne,
Sılan dan ayrıl, getir bir şekilde onları hazin ömrüme,
Yüreği yara halimin her sabah artar kederi, uzaklığına,
Çalı görünümlü gülüm olma, bahar yaşat şu gönlüme...

Kınayan var, insanlar önümde ileri geri konuşur oldu,
Fazla sabrım kalmadı, tüm zincirlerini çıkar üzerinden,
Umudunu yitirmişsin belli, umutsuz durumlar yoktur,
Göz yaşımı dileme, sel olup taşacak bir gün derinden...

Nereye bu gidiş, göz kapaklarım, nemlenmek için mi,
Hadi söyle hadi, yapmadın mı sevgimin sağlamasını,
İçimde ürperirken yalnızlığım, doğ artık ufuklarıma,
Getir kalbini kalbime, bilmesin gözlerim, ağlamasını...

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.