Web Zaman Damgası

Korkuyorum

[ italik ]




Bütün ışıklar söndürüp
Karanlığa kapatmıştım kendimi
Dünsüz yarınları yaşadım
Öylesine
Sıradan her gün ki gibi

Issızdım
Gönlümün kıyılarına düşecek
Bütün gemileri yakıp yıkmıştım
Yıllar önce...


Kelebeklerin uçuşmalarını hissetmek
derinden usulca
Yapma
Korkuyorum
Gelme
Mühürlenmiş yüreğimin sokaklarında dolaşma
Bakma gözlerime
Ne olur aynı acıları tekrar yaşatma

Küllerinden yeniden doğurma bu aşkı ne olur
Yakma yeniden

Ben bile kalbimin yerini unutmuştum.
Sen nasıl oldu da bulup,
Ona dokundun.?
Nasıl çıkardın dipsiz kuyusundan?
Bir bakışınla nasıl erittin buz tutmuş yanlarını?

Nasıl bir ateş düşürdün içime?
İzin ver
Ya kaçıp kurtulayım.
Ya da ateşinle yanıp kavrulayım.

ya sonsuza dek benimle kal
Ya da dön sırtını git
hiç sana dair hayaller kurmayayım

Korkularımın girdabından çıkarıp al
Tut ellerimden

Beni ya kölen ya yoldaşın yap.
Ya arkana saklanıp pusayım.
Ya da izin ver aşkınla güç bulayım...

Kaburgalarımın arasında can çekişen kalbim
ellerinde nefesinle can bulan bir serçe gibi
Kanatlanıp uçacak bir öpüşünle

Bak gözlerime
Dokunduğun kalbe
Yine yeniden sevmeyi öğret.