Web Zaman Damgası

EKMEĞİME KAN SIZDI

gözlerin mor bir pazartesi
beyaz sümbüller dolu karanlık kapılar
duvarda saatin tırnakları
bir ayrılık şarkısı kırmızı bir ikindiye dayanan
maundan bir masanın parlaklığında
alnın kırışık
tozlu kafeteryalardan kalma
ki biliyorum heryerde akrepleri var sosyolojinin
biliyorum bizi tımarlıyorlar
ama yine de gönlün rahat olsun
bir çıkış var bu alabora sabahlardan
derinin altında akan kan can çekişiyor
biliyorum
acıyı som olarak veriyorlar, onu da
bitecek bu pazartesiler korkma
kırılacak anamızın beynine çalınan çekiç
bu endemik akşamlarda
kiralık evlerin sıkıntıları da
biz mor bir pazartesiye uyanıyoruz
mösyö bansa da ekmeğini sütüne insanlığın
kurşun acısı çekiyorum vaadedilmiş gecelerde
ki ben de örneğin şaşal şişelerin çocuğuyum
beyaz sabahlarım yok merak etme
ankara sokakları gibiyse gözlerimiz
bizim suçumuz yok
hep o alttan alan kapıcıların suçudur
ve mütavazı kadınların süs köpeklerine
gözlerin mor bir pazartesi
biliyorum
ama diriliyorum yine de
çatırdayan ekmeğin hürmetine