Web Zaman Damgası

KANATSIZ DÜŞLER

ceki şiiriŞairin sonraki şiiri →

KANATSIZ DÜŞLER

Şiirin Hikayesini Görmek İçin Tıklayın


Şiirin Hikayesi

Uçmak için 
Şafak bekleyen düşlerimiz vardır ya
Siyaha aldanır da beyaz
İçi çekilir gibi çekilir kanatları 
Her tonda bir çığlık,
Paylaşır sükuneti
Yalnız hakikate çıplak kalır 
Ezemez sesi 

Ruhu çekilmiş günler geceler doğuracak artık zaman 
Göz çukurları ağrılı bir uyanışa açacak gözlerini 
Görecek ki haysiyetsiz bir anlaşma imzalamış insanoğlu 
Daimi aksın diye göz yaşıyla 
Nefretin damarını kanatmış 
Mazlumun bileklerini kesip 
Mutluluğun sırtını sıvazlatmış iblis
melek yüzüyle 
Şefkatin yasını tutturmuş nasırlaşana dek

Beyaz parmaklıklarda kıvrandırır aklı hakikat 
Zamanda müebbet kaldığından beri 
Tanrı değildir,
ona bedbaht kaderler yazan
Ezelden çalıp iradesini
Ömürlük bir mahzene kilit vurmaz
Ayak izlerimize giydirmez takdirin adımlarını 
Ve yargılamaz en azılı düşlerimizi 

Ahh Yusuf!
Kıyısız hülyalarımı uçursan dudaklarından 
Söylesene
Derin bir kuyuya mı saklamalıyım 
Yakup'u mu olmalıyım sınayıp göz yaşımla
Züleyha'nın tutkusunu mu germeliyim kollarına 
Kimseden utanmadan 
Hangi gerçeğin sarayında büyütmeliyim
Göğünde var olması için gecenin
Hangi yanını törpülemeliyim ki
Gördüğümde canımı yakmasın 

Gel de izah et
Eyüp'ün sabrını sabırsız hayallere 
Firavunların aklını infaz et
Gözlerine mil çek 
Ellerini katlet uzattığı sofralarda 
Zihnin kınından çekilmiş sözlerle 

İftar açamayacak ruhuna güneş
Kamaşamayacak gözleri gerçeğin 
Mutluluğa yoksun zamanlara 
hibe edemeyecek kendini düş/'ün
Günahını sahiplenmese de 
Kırdığı kanatlardan ahlar yükselir gecede 
Gerçeğe iz/düşün