Duyulmasını istediğimiz bir sevgi mesajı iletmek istiyorsak, bunun gönderilmesinden başka çare yoktur. Bir lambanın yanmaya devam etmesini istiyorsak, ona sürekli gaz doldurmalıyız. (Teresa Ana)
Paylaş
"Kaybettim Kendimi ( II )" isimli şiir 3.2.2019 13:55:05 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Çok kez kaybettim kendimi İkincisinde lisedeydim fen bölümünde Doktor olacaktık, mühendis, öğretmen olacaktık Büyük ülkenin mimarlarıydık İşçi çocukları bizler Ailemizi ve ülkemizi yoksulluktan kurtaracaktık İnanıyordum ben de diğerleri gibi Taşı sıkacak suyunu çıkaracaktık. Hepsi doğruydu da Bir de Gülfem ‘in gözleri vardı. Kara tahtada gelincikler açardı gelince Koca sınıfı gök mavisine boyardı Koridorlar orman yeşiline donanırdı. Uğur böcekleri kanayan parmaklarıma konardı. Binlerce kelebek üşüşürdü omuzlarıma Güvercinlerle bakkala koşardım seke seke. Son sınıftaydım ortak hayat sözümdü Gülfem’e
Gelincikler koptu köklerinden. Koca sınıfta maviler siyaha Koridorlar çalılığa dönüştü. Uçtu uğur böcekleri. Kelebeklerin ömrü zaten kısaydı. Güvercinlerin bütün kanatları parmaklarımda kanadı. Kan tuttu ilk defa Kendimi kaybettim.
SİNAN YILMAZ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.