Web Zaman Damgası

YOSMA

YOSMA

yosma
öyle bir yosma ki
yoluyor zamanın yanık ruhlu sayfalarını

parmakları esrar sarısıyla
ruhu koklarken tineri
akrebe mi tutunmuş
yelkovan yarası mı bilmiyorum
kafayı bulmuş
gezinir durur köşe başı

sözde
kefen koltukta sıktıkça dişlerini
döküvermiş otuz ikisini

arsız arsız sırıtışlarla
sorguluyor yaşamın neresinde olduğunu
hele dile pelesenk küfürleri yok mu
adeta ağzı bozuk pavyon kabadayısı
başladı mı dilinin küfesinden çıkarmaya küfürleri
hay senin
ananı
avradını
gelmişini
geçmişini
yedi ceddini
rap rap sesleriyle dökülür
dudaklar arasından yirmi dokuz harf
hadsizliğe meylik ve özensiz

çığlık çığlığa haykırır bir meczup
sus be yosma sus
diline pelesenk orantısız küfürlerle
ırzına geçme beynimin
sen sevilmeye layık biri değilsin
bir eskiz gibi buruşturup atmışlar seni köşe başı karanlıklara
dinle beni
yaşamı kavramak istiyorsan
ille de
ısrarla olmalısın ben gibi

Efkan ÖTGÜN
[ italik ]