Web Zaman Damgası

insanlık öldü

ağzımda dualar tesbih tesbih
parmaklarım
silah gibi kurşun sıkıyor
gecenin tam ortasına
yüreği yalın
ayakları yalın
dünyayla arasında duvarlar kalın
geleceğini vurdular insanlığın


hayatın bir yüzü yazı
bir yüzü tura
kusuyor evladının kokusunu
ağıtla bir başına
göz yaşıyla emziriyor
kanlı toprağı yana yakıla

çarmıha gerdiğin anaları
beşe yirmiye böl de git

bedenlerdeki al kınalar
yüreklere yeniden yakıldı
küstahça
rant uğruna

kan akıyor şiirlerime
göklerdeKİ bombalar fişekten hızlı
sadece susmak!
susmak
of

konuşalım
susmayın! söyleyin
savaşın gölgesinde
umut ve mutluluk barınabilirmi?

çok zor efendiler bağışlayın
ateşin altında yanarak dik durmak

kalemim öfkeye sancılı
kızılcık şerbeti kağıdım
parmaklar mühürlü
eyvah
yandım valla

insanlığımız enkaz altında
utanmak bize düştü hay allah

ayrışmaktan tümleşmeyi unuttuk!
din siyasetin koynunda maşallah
herkes yatacak bilin musalla taşına
mevlam sen lütfen bizleri bağışla!




Amerika çek elini halkımızdan rant uğruna yedin bitirdin insanlığı