Web Zaman Damgası

Viyolonsel Konçertosu

Zamanın birinde bu gün
Dünyanın rahmine bir umut düşmüş
Çiçekler hep bir ağızdan seslenmişler
Ey yalnızlık grisi
Ey Quasimodo
Koklamak kamburlara yakışmayan bir elbisedir
Uzaklaş ;
üstün başın düş yaması


Ordan çıktım,
kalbim kendini umuda zincirlemiş halde
Çok haber saldım gelmedi benimle
Can damarlarım tıkalı bir haldeyim


Şimdi beton tacirlerinin yönettiği bir ülkede
Çimento torbalarından bir kule yaptım kendime
Yağmuru hesaba katmamışım hay aksi
Uyandığımda çoktan hapsolmuştum katı kurallara

Beklemek elimden tuttu;
kalkmış takliti yapıyorum
Unutmanın manşetine yaldızlı harflerle yazmışlar adımı
Üçüncü sayfa bir haber kovamında davranıyorum
Sen okuma.


Pırıltı çiçeklerin görünmeyen rengidir
Görmeme izin verdiği tek şeydi şu hayatın
Anlamsızlığı seçen viyolonsel konçertosu
Yolların uzadığı yerde çalıyorlardı şarkımızı
Bense koklamaya koşullu bir terziydim
Dike dike bitiremedim söküllerimi
Afedersiniz bayan Esmeralda

Yener Ata