Web Zaman Damgası

MANTALİTENİ ÖZLEDİM

hava soğuk
üşüyorum
biliyormusun
aklım hep sende
seni düşünüyorum




aslında hayat bir imge gibidir
ne kadar uzun olduğu değil
ne derece mutlu yaşandığı önemlidir
gözümüzün rengi ne olursa olsun
göz yaşlarımızın rengi hep aynıdır
sevmek için yürek lazım
sürdürmek için gayret
bu da herkesin
ağzının aşı değildir



her elini uzatanla dost
her canını sıkanla düşman
olma
ilk tanıdığın insanada
hemen adresini sorma
kafanı da fazlada yorma




edepli
edebinden dolayı susar
edepsizse ben susturdum zanneder
hayal kurmazsan
hayal kırıklığında olmaz
hiç bir çiçek de
olgunlaşmadan solmaz
bazı gidişler
gelişinden bellidir




bir kadının aklını çelmeye çalışma
tasarladığını yapmasını
sadece geciktirebilirsin
asla engelleyemezsin
kadına hediye vermeye çalış
fidye değil
zira onun en iyi armağanı
ona ayırabileceğin zamandır



her şeyede alışmaya çalışma
her alışkanlık elimizi daha becerikli
aklımızı daha beceriksiz kılar
geçsede yıllar
deşilsede anılar
aklında kalmayanları dert etme
aklında kalanlar sana yeter



bir insanın nasıl güldüğünden
terbiyesini
neye güldüğünden ise
seviyesini anlarsın
paranla şeref kazanamasın
şerefinle para kazan ki
paran bittiğinde
şerefinde bitmesin




özledim seni biliyormusun
en çok mantaliteni özledim
anlaşıldı yürümem gerek
yürü yürüyebilirsen
yağmurla yüzleşmem için ıslanmam mı lazım
farkındayım
çoğum bitti
azım kaldı
birde kırık sazım