Web Zaman Damgası

Rüyalarımda tanıdım seni

Seni görmüştüm düşler aleminde
Bir defa değil binlerce kez
Her seferin de aldırış etmemiştim
Rüyaydı uyandığımda bitiyordu
Derken günler bir birini kovaladı
Bir aralar hiç rüyama girmedin
İnanmıştım artık rüyalar aldatıcıdır diye

Gezerken şehrin en kalabalık sokağında
Bakmadan sağıma soluma
Hata yağmurlu bir gündü
Herkeste şemsiye benim ise
Üzerimde kapşunlu montum
Ellerim üşüyordu onlarda cebimde

İlerliyordum hızlı adımlarla
Daha fazla ıslanmamak adına
Tam sokağın varmıştım
Denk geldim çay ocağına
Ağır ağır yudumluyordum
Tavşan kanı çayımı
İnce beli bardaksa tam avuçların içinde
Tutmuştum sım sıkı

Telefon çalı verdi birden
Geç kalmıştım gideceğim yere
Üşüyen ayaklarım ısınmıştı
O çayın sıcaklığıyla
Adımlarım biraz daha hızlıydı
Tefonun saattine bakayım dedim
Ellime cebime uzatım

İşte tam o anda
Kolum çarptı omuzuna
Çantan düştü yere
Öfkeli bakıyordun yüzüme
Özrümü bile kabul etmiyordun
Birden gördüğüm rüyalar aklıma geldi
Ordan hatırlayı verdim seni

Önce şoka girdim
Bu nasıl olur diye
Sonra toparladım kendimi
Adını sana söyleyince
Sen daha çok şaşırdın
Oysa gerçek hayata ikimiz de
Bir birimizi tanıyorduk
Kesilmedi sorularının ardı arkası
Benimse cevabım kısaydı
Ben seni rüyalarda tanıdım dedim ya
Artık sonrası reala dökülecek
Bu tanışmanın adı ne olacak bilemem
Onun adını da sen koy