Web Zaman Damgası

GÖNÜL HAREMİ

Müzayedeler,
Muhammen bedeller,
Tellallar, antikalar...

Kalkıp inen tabelalar,
Takipte meraklılar,
‘Benim olsun’ hırsına kapılanlar...

En son ‘yüksek bedeli’ ödeyende kalır
Değeri böyle belirlenen
‘Kullanılmış eşyalar’...

………………

O kadar değerli olsa satılır mıydı,
‘son sahibi’ elden çıkarır mıydı?

Değeri, çok ‘elden geçmesinden’ mi
‘şimdi benim’ hevesinden mi?

Sırf bu nedenle sahiplenilen
Geldiği yerde de kalamayacak,
Daha değerlisi başka bir ‘mezat’ta görülecek
Ve hemen onunla ‘yeri değiştirilecek’...

Hadi bu metanın yok bundan haberi
O nedenle elden ele gezecek!..
Bir dönem başköşedeyken yeri
Sonra depoya indirilecek!..


Ya aşklar!..

‘Açık artırma’ya iş kalmışsa
Talipler birbirinin gözüne hedef almış,
‘sevgi’ değer olmaktan çıkıp
Herkes ‘adın’ hatırına yaklaşmışsa...


Kapıldığı gönlün harem kapısı olduğunu
Sevdalı geri geri çıkarken basamakları
Paylaşılmazlığı yaşayanın mutlu olduğunu
Göremediğinde fark etti ‘fak’ları...

............

Üstelik bilinen bir şeydir,
Tıpkı antika kaydı gibidir
Kütükte geçen ad her zaman
‘ilk sahibi’nindir.

01.07.2018 Serap IRKÖRÜCÜ