Web Zaman Damgası

Avuç Avuç YANLIŞ

Gözlerine baktıkça geçmişi sildiğin biri varsa
Ama için başka dünyadaysa

Zamanın başka gözlerdeyse
Küfredersin kendi şerefine

İçindeki yığıncaları atarsın beynin ağırlık merkezine
Felaket bir baş ağrısı sensizlik düğümümde
Toplanırlar yine bir hatıra cenazesine...


Yazık oluyor uykularıma
Yazık oluyor onun çaresiz etrafındaki ruhunun çekildiği sahnelere
Yazık oluyor
Kargaların şahitlik seslerine

Umut olmak istiyorsun önce
Söyleyemiyor dilin
Bitsin istiyorsun içinde bağırışan eskiyi
Tutuyor bir yerden dilin
Karabasana bulanıyor saatin beşi

Çekiyor için
kalbinde küçülüyor
artık kanamış bir geceye dalıyor
Koyu kahve gözlerin


O da gitti
Topladı her şeyini yaktı seninle geçen onca seneyi
Topladı için yana yana
Göre göre yürüdü
Ve gitti

Artık kimse
Kimse insan değil
Düşünemeyen hiç kimse
İnsan değil

Bir kalp acıtmakmı onu tanımak
Başkasına alışmak mıdır sevmeye çalışmak
İçin
İçimiz kanaya kanaya günahkarız
Bakma yalansı serap gibi aşka

Biliyoruz neler olacak
Biliyorum artık
Malesef büyüdüm
Büyüdü içimdeki on yedilik genç kızın sesi

Sevemiyorum ilkten
İliklere kadarkinden sonra ki insanı
Elimden gelen tek şey
Alışmak
Tutmaktı satır başı isimlerini
Kazımaktı alıştığın avuç içlerini
İnanmalıydık!
Kovalamadan onca boş günleri