Web Zaman Damgası

TECRİT...

Ölümü dillendiren bir ahraz
Vakitsiz gidişlerin de yok tesellisi
Bir de kundaklanan insanlığın
Lahit benzeri dirilişleri.

Zamanı uyutsak neye çare?
Uysak birbirimize tembihli mi her bir gölge de,
Kuytularda buruşturulmuş yürekler.
Zıvanadan çıkan nefsin şuurunda infilak
Lades diyen düşlerin tekmili çıkmış rayından
İhbar etmeden yetkili mercie
Uydurduğumuz masallara biz bile inanmışken…

Tecrit edildiğimiz nasıl da aşikâr,
Uyuşan benliklerin asla olmayacak tekrarı
Ne de geçen zamanın aksanı ve ekseni
Teklerken
Bir bir nüfus eden yorgunluğun suni gündemi meşgul ederken
Tüm neşriyat çöktü tez elden.

Gün dönümü;
Vicdan yitimi;
En elzemi neyse çare olsun diye şunca acıya
Tekerrür eden vebalı kimlikler
Birbirine dişini gösteren
Kayıp iklimlerin şekli şemaili kayıp dirilişleri.

Dinginliğe özlem en haris kelam;
Varlığı kuytulara süren
Bilinmez ikilemlerin meşru müdafaası.
Göğün tayfası ne kuşlar ne de bulut silsilesi:
Varsa yoksa korku emsali
Kaygılar dağlar da dağlar en içten
Kopan çığlıklara neredeyse evren bile yabancı.

Körükleyelim haydi;
Köhne düşlere bir isim bulalım;
Nidaları saçalım doludizgin yaşanmamışlık
Bir bir nüksederken
Devasa bütçesi ile dünyanın
İnsan benzeri sütunla dikelim
Merkezine lanetin.

En Pişekâr sitem en çok mazlumdan yana;
En devrik cümleler yine başımızın belası:
Altı üstü kelam;
Altı üstü selam
Yan gelip yatmış yorgunluğun tayfası
Bir yanlı sevdayı baş tacı yapıp da
Kekremsi bir acı mıdır
Tekerrür eden?

Üstelik neyden ibaret?
Neye delalet bunca kötülüğün yolcusu?
Zamandan çaldık sattık birbirimizi birbirimize;
Belki yorulduk dinlendik saniyelerin indinde
Neredeyse bir asra tekabül eden
O kısa sessizliği de mimledik tek nefeste.

Kala kala bir can borcumuz kaldı
Kala kala içimizdeki ninniler
Dünden hediye anne dilinde
Sevgiye, sevgiliye özlem…