Web Zaman Damgası

SÜRGÜN ŞİİR

Kapalı kapılar ardındayım
yorgun yüreğimde tutsak bir umut
Sürgün bir şiir'in dudaklarındayım
Ne bekle diyor gözlerin beni
Nede unut

Böyle karanlık mı olur gündüz dediğin
Bir kış böyle mi yakar
Sımsıkı giyinen bir insanın
Gözlerinde yağmuru
Her kadın böyle mi gömer içine aşkı, Ve
Her adam böyle mi sever yalnızlığı
Hep böyle mutsuz mu biter sevdalar
Vedalar
Hep böyle vakitsiz mi 
GELİR

Tutunduğu  incecik bir daldan
kaygı duymazken insan
Gövdeden mi kırılır koca bir ağaç
Aklım karma karışık yüreğim şaşkın
Bir hayallik ömrü bile  kalmamış
Bu aşkın
Sen
İçimin Sayfaları arasında
gidip gelen sürgün  şiir
Adını hiçbir yere yazamıyorum
Her yüklemin sonucunda senin izin var
Sensiz düğümleri çözemiyorum


Başım değil yalnız
Göz yaşım bile ağrıyor
Rüzgara kapılan deli dalgalar gibiyim
Kendimi vuracak bir kıyı bulamıyorum
Martılar bozuyor yalnızlığımı
Sensiz yalnız bile kalamıyorum.